அனையது ஓர் காலத்து- அந்த நேரத்தில்;  கனை   கழல்
அமரர் கோமான்  கட்டவன்   படுத்த   காலை-  செருக்கிய
வீரக்கழல் அணிந்த இந்திரனது  வென்றவனை   (இந்திரசித்துவை)
அழித்தொழித்த   வீரனாகிய இலக்குவன்; அம்பொன்  சடைமுடி
அடியது ஆக -  தனது  அழகிய பொன்ம யமான  சடா மகுடம்
பரதனது அடியில் விழும்படி;   துனை பரி, கரி,  தேர்,  ஊர்தி
என்று  இவை  பிறவும்  தோலின்  வினை உறு  செருப்புக்கு
ஈந்தான்-  விரைந்து செல்லும்  குதிரை,  யானை,  தேர்,  வாகனம 
என்று இவைகள்   எல்லாவற்றையும் ஆளும் தன்மையைத் தோலாற
செய்த  தொழில்  திறம்  அமைந்த  இராமனது   பாத  அணிக்குத்
தந்தவனாகிய பரதனது; விரை மலர்த்தாளின் வீழ்ந்தான் - மணம்
வீசும் மலர் போன்ற திருவடிகளில் விழுந்து வணங்கினான்.
 

பாதுகையை அரசாள வைத்த தன்மையை நயமாகக் குறித்தமை
உணர்ந்து இன்புறத் தக்கது. 
 

(329)
 

(பரதன், அவனை) ஊடுறு கமலக் கண்ணீர் திசைதொறும்
சிவிறி ஓட- தாமரை போன்ற  கண்களின்  உள்ளே   இருந்து
பெருகுகின்ற கண்ணீரானது நாலா பக்கங்களிலும் பரந்து சிதறி