'நன்று நும் உரை; நாயகர்ப் பிழைத்து, நம் உயிர்

கொண்டு,

ஒன்றி வாழ்தலும் உரிமையதே?' என உரைப்பான்.

'ஆளி மா முகவர், சீறும் அடு புலி முகவர், மிக்க
யாளி மா முகவர், யானை முகவர், மற்று எரியும்

வெங் கண்

கூளி மா முகவர் ஆதி அளப்பு இல கோடி உள்ளார்;
ஊழி சென்றாலும் உட்கார்; ஒருவர் ஓர் அண்டம்

உண்பார்.

என்று எடுத்து, எண்கின் தானைக்கு இறையவன்

இயம்பலோடும்

வன் திறல் குலிசம் ஓச்சி, வரைச் சிறகு அரிந்து,

வெள்ளிக்

குன்றிடை நீலக் கொண்மூ அமர்ந்தென, மதத் திண்

குன்றில்

நின்றவன் அளித்த மைந்தன் மகன் இவை

நிகழ்த்தலுற்றான்.

'இசைந்தனன் அமருக்கு; எல்லா உலகமும்

இமைப்பின் வாரிப்

பிசைந்து, சிற்றுதரத்து உண்ணப்பெற்ற நாள் பிடித்த

மூர்த்தம்

இசைந்தது போலும்!' என்று, ஆங்கு, அயன் சிவன்

இருவர் தத்தம்

வசம் திகழ் கருத்தினூடே மதித்திட, வயங்கி

நின்றான்.

மற்றும் வேறு அறத்துள் நின்ற வான நாடு

அணைந்துளோர்,

குவலயத்து