இத் திறத்து அரக்கர் வெள்ளம் எங்கும் ஈது இயம்ப,

நின்று

எத் திறத்தினும் விடாது, இராமன் எங்கும் எங்குமாய்
அத் திறத்து அரக்கரோடும், ஆனை, தேர், பரிக்

குலம், 

தத்துறச் சரத்தின் மாரியால் தடிந்து, வீழ்த்தினான்.

இடைவிடாது அளப்பு இல் வெள்ளம் இற்று இறந்து

போகவும்

படை விடாது அரக்கர் ஆளிபோல் வளைந்துபற்றவும்,
கொடைவிடாதவன் பொருள் குறைந்திடாதும்

வீதல்போல்,

தொடைவிடாது இராமன் வாளி வஞ்சர்மீது

தூவினான்.

இன்னவாறு இராமன் எய்து, சேனை வெள்ளம்

யாவையும்,

சின்னபின்னமாக, நீறு செய்தல் கண்டு, திருகியே,
மின்னு வாள் அரக்கர் வெள்ளம், எண்ணில் கோடி,

வெய்தினின்

துன்னி, மூடும் அந்தகாரம் என்ன வந்து சுற்றினார்.

வானின்மீது அனந்த கோடி மாய வஞ்சர் மண்டினார்,
ஆனைமீது அனந்த கோடி அடல் அரக்கர்

அண்மினார்;

சோனை மேகம் ஒத்து அனந்த கோடி தீயர்

சுற்றினார்,

மீன வேலை ஒத்து அனந்த கோடி வஞ்சர் மேவினார்.

அடல் வார் சிலை அமலன் சொரி கனல் வெங்

கணை கதுவி,

தொடர் போர் வய நிருதக் கடல் சுவறும்படி பருக,