என்பது வற்புறுத்தப்பட்டது.  சாதலும் பிறத்தலும் வினைப் பயனால்
நிகழும் என்பதைச் சிந்தாமணியும் உணர்த்தும், 'சாதலும் பிறத்தல்தானும்
தன்விைபை் பயத்தினாகும்'' (சீவக. 269). 'வினைப் போகமே யொரு தேகம்
கண்டாய்.  வினைதான் ஒழிந்தால், தினைப்போதளவும் நில்லாது கண்டாய்'
(பட்டினத்-பொது.7). அருள் தருந் திறத்து அறனன்றி வலியது உண்டாமோ''
(2962), ''அறத்தினூஉங்கு ஆக்கமுமில்லை அதனை, மறத்தலினூங்கு இல்லை
கேடு'' (குறள்-32) என்பன ஒப்புநோக்கத்தக்கன.                     15

     ஆக்கமும் கேடும் - செல்வமும் அதன் அழிவும்;தாம் செய் -
அவ்வவ் உயிர்கள் செய்யும்;அறத்தோடு பாவம் ஆய -புண்ணிய,
பாவங்களால் அமைவன.  போக்கி -அக்காரணங்களை விடுத்து;வேறு
உண்மை-பிறிதொரு காரணம் இருப்பதை;பொரு அரும் புலமை நூலோர்-
ஒப்பற்ற அரிய புலமையுடைய அறிஞர்கள்;தேறார் -தெளிய மாட்டார்கள்.
தக்கோய் -(ஆகவே) தகுதி வாய்ந்தவனே! ஒன்றோடு ஒன்று தாக்கின -
(அவ் அறமும் பாவமும்) ஒன்றோடொன்று மோதி;தருக்குறும் செருவில் -
செருக்கடைவதற்கான போரில்;பாக்கியம் அன்றி -நன்மைக்குக் காரணமான
நல்வினையைச் செய்வதன்றி;பாவத்தை என்றும் பற்றலாமோ -தீமையைத்
தரும் தீய காரியத்தை மேற்கொள்ளலாமோ?

     ஆக்கத்திற்குக் காரணம் அறம். அதன் அழிவிற்குக் காரணம் பாவம்.
ஆகவே கடைப்பிடிப்பதற்குரிய அறம், விடுதற்குரியது பாவம் எனக்
கூறப்பட்டது.  'ஆக்கமும் கேடும் தாம் செய் அறத்தோடு பாவம் ஆய' -
என்பதில் நேர்நிரல் நிறையணி அமைந்துள்ளது.  அறத்திறனாலே எய்தினை
அன்றோ? அது நீயும், புறத்தினாலே பின்னும் இழக்கப் புகுவாயோ' (3246);
'ஏவல் எவ்உலகும் செல்வம் எய்தினார் இசையின், ஏழாய்' பாவமோ? முன்
செய்த தருமமோ? தெரியப் பாராய் (5198), 'சிறப்பீனும் செல்வமும் ஈனும்
அறத்தினூஉங்கு ஆக்கம் எவனோ உயிர்க்கு' (குறள் - 31) என்பன காண்க.
வாலி சுக்கிரீவன் போரில் இராமன் வாலியுடன் சேராமல் சுக்கிரீவனோடு
சேர்ந்ததைப் பாடலின் இறுதி அடியொடு ஒப்பிட்டுக்காண்க.            16