|
(இ
- ள்.) மன்னர் மன்ன - அரசர்களுக்கெல்லாம் பேரரசனே!,
என்ன பாவம் - என்ன பாவத்தால் இக் கேடு வந்ததோ!. இதற்கு முன்
கண்டிலேம் - இதற்கு முன்னால் இத்தகைய கேடு கண்டதேயில்லை,
வனத்து விலங்கினால் - காட்டு மிருகங்களால், செந்நெல் - செந்நெல்லும்,
கன்னல் - கரும்பும், தினைப்புனம் - தினைப்புனமும், தேம்பொழில் -
இனிய சோலைகளும், இன்ன எண்ணில இன்று இற்றன என்றார் - இவை
போன்றவையும் கணக்கற்றவை இன்று அழிந்தன என்று சொன்னார்கள்.
செந்நெல்
கன்னல் தினைப்புனம் தேம் பொழில்: எண்ணும்மை
தொக்கது. இன்று இற்றன இதற்குமுன் கண்டிலேம் என்ன பாவம் எனக்
கூட்டுக. எக்காலத்தும் இது போன்ற கேடு நிகழ்ந்திலது என்பார்
'இதற்குமுன் கண்டிலேம்' என்றார்.
(54)
| 513. |
கலையும்
மானும் கடமையும் ஏனமும்
மலியும் தண்பயிர் யாவையும் மாய்த்தன
புலியும் பல்லமும் சிங்கமும் புக்குயிர்
நலியும் ஓட்ட நடந்தவர் தம்மையே.
|
(இ
- ள்.) கலையும் - கலைமான்களும்., மானும் -
புள்ளிமான்களும், கடமையும் - காட்டுப்பசுக்களும், ஏனமும் - பன்றிகளும்,
மலியும் தண் பயிர் யாவையும் - நிறைந்த குளிர்ச்சி பொருந்திய பயிர்கள்
யாவற்றையும், மாய்த்தன - அழித்தன, புலியும் - புலியும்,
பல்லமும்-கரடிகளும், சிங்கமும் - சிங்கமும், ஒட்ட நடந்தவர் தம்மை -
பயிரை அழிக்கும் விலங்குகளை ஓட்டுதற்காகச் சென்றவர்களை, புக்கு -
சாடி, உயிர் நலியும் - உயிரைப் போக்கிவிடும்.
யாவையும்:
முற்றும்மை; கலையும் மானும் கடமையும் ஏனமும்
புலியும் பல்லமும் சிங்கமும்: எண்ணும்மைகள். கலை முதலிய விலங்குகள்
பயிர் முதலியவற்றை அழிக்க அவற்றைக் கடிந்தோட்டவந்த
மக்களையெல்லாம் புலி, கரடி, சிங்கங்கள் அழித்தன என்பது. ஒட்ட
நடந்தவர் தம்மையே புலியும்...........சிங்கமும் நலியும் எனக் கூட்டுக.
(55)
| 514. |
நீரை
மாய்த்தன வாரண நீள்பயிர்த்
தூரை மாய்த்தன மான்மரை சூகரம்
வேரை மாய்த்தன மென்மயில் பைங்கிளி
சேர மாய்த்தன செந்நெற் கதிரையே. |
(இ - ள்.)
வாரணம் - யானைகள், நீரை மாய்த்தன - நீரையுடைய
குளங்களை அழித்தன, மான் மரை - மான்களும் மரைகளும், நீள்பயிர்த்
தூரை மாய்த்தன - உயர்ந்து வளர்ந்த பயிர்களின் அடிப்பாகத்தை
அழித்தன, சூகரம் வேரை மாய்த்தன - பன்றிகள் அவற்றின் வேரை
அழித்தன, மென் மயில் பைங்கிளி - மெல்லிய மயில்களும் பசுமையான
கிளிகளும், செந்நெல் கதிரைச் சேர மாய்த்தன - செந்நெற்பயிர்க்
கதிர்களை ஒருசேர அழித்தன.
|