மந்திரவித்தையின் வன்மையால் பெருமழைத் தாரையை
வயிரக்கணையாக்கி, வேள்வித்தீயையும், சிவபிரான் திருக்கரத்துத் தீயையும்
தவிரப் பிற நெருப் பெவற்றையும் அழிக்க எனக்கூறிவிடுத்து, 

     மெய்வளமாவது உயிருடம்புகளை ஒன்று படுத்தி உலகைச் சித்திரிக்கும்
தன்மை. பொச்சம் இல் மறை-பயனால் வழுப்படா மறை; வேள்விக்கு
ஏற்றினும், அமையும், ஈண்டு-விரைய, வேள்வி மழைக்குக் காரணம் ஆதலின்,
எனக்கருளும் என்க.

     முல்லையும், குறிஞ்சியும், மருதமும், நெருப்பின் திருக்கூத்து நிகழ்கின்ற
பாலையும் ஆகிய எங்கணும் குளிர்ச்சி பெறச்சொரிந்து.

     கழை நரல்-மூங்கில் ஒலிக்கின்ற, மணி-முத்து. சிமயக்கோடு-மலைச்
சிகரம். பரல்-பருக்கைக் கற்கள். முரம்பு-மேட்டு நிலம்.

     கெட்டொழிந்த நெருப்பொழிய மிக்கிருந்தவை வேதியர்
செய்வேள்வியில் அடைக்கலம்புகக் கண்டு கோபமாகிய கனலையும் நீக்கி
வெற்றியின் முழக்கென வேதபாராயண ஒலியால் விளக்கி,

     மேகம், கொடையால் வருபுகழும், படைத்திறத்தால் வரு பிரதாபமும்
பெற்ற நிலையை முல்லை மலரானும், இந்திர கோபப் பூச்சியானும் தரைமேல்
யாண்டும் பரப்பி, அவ்வளவின் அமையாது தூய அப்புகழ்ப் பிரதாபங்கள்
அவற்றிற்கு முதலாகிய தம்மையும் அகப்படுத்தாற்போல ஆகாயத்தில்
வெண்ணிறமும், செந்நிறமும், படைத்தன்று,

     கீர்த்தி- வெண்ணிறம், பிரதாபம், செந்நிறம், கவி மதம். முன்னது
ஈரத்தானும், பின்னது வீரத்தானும் அடைவன.