வேலோன் - புலால் கமழும் புகழ்பெற்ற வேலோன்; கார் ஏந்து இடி முரசம் ஆர்ப்ப - முகில் ஏந்தின இடிபோலும் தியாக முரசு முழங்க; கலன் சிந்தி - பூண்களை வரையாமற் கொடுத்து; பார் ஏந்திச் செல்லும் நாள் - நிலவுலகைக் காத்துச் செல்லும் நாளிலே; பட்டது ஆம் நாம் பகர்வது - பிறந்தது ஒரு செய்தி நாம்மேற் கூறுகின்றது.

   (வி - ம்.) 'வென்ற வாளின் மண்ணொடு ஒன்ற' (தொல். புறத்திணை, 13) என்று உழிஞையிலும், 'மாணார்ச்சுட்டிய வாள்மங்கலமும்' (தொல். புறத்திணை, 36) என்று பாடாண்டிணையிலும் கூறிய வாளினை வாகைத்திணையிற் கூறாது, 'பெரும்பகை தாங்கும் வேலினாலும்' (தொல். புறத். 21) என்று வேலிற்கே வாகை கூறியது, காவல் தொழில்பூண்ட மாயோன் ஐம்படையும் போலாது, அழித்தற் றொழிலோர்க்கே உரித்தாய், முக்கட் கடவுளும் முருகனும் கூற்றும் ஏந்தி வெற்றிபெறுதற்குச் சிறந்த தென்பதுபற்றிப் புறத்திணையியலுட் கூறினமையால், ஈண்டும் வேலினை வியந்து மண்ணுநீராட்டின வெற்றியைக் கண்டோர் புகழ்தலின், 'புகழ்வேல'் என்றார். இது கட்டியங்காரன் பட்டபின் பகையரசரை வென்றமை கூறிற்று.

   அழல் - நெருப்பு; ஈண்டுச் சினநெருப்பு. அணிந்து - அணியப்பட்டு. வேலோன் : சீவகன். காய்பொன் : வினைத்தொகை. முரசு - அறமுரசு; பட்டது - நிகழ்ந்த செய்தி.

   (இ - ள்.) விண்பால் சுடர் விலக்கி மேகம் போழ்ந்து - விண்ணிலே முகிலைப் பிளந்து, இருசுடரையும் விலக்கி ; விசும்பு ஏந்தி - வானினும் மேலாய்; மண்பால் திலகமாய் - நிலவுலகிற் கோயில்கட்குத் திலகமாய்; வான்பூத்தாங்கு மணி மல்கி - வான் மீனைப் பூத்தாற்போல மணிகள் மல்குதலாலே ; பண்பால் வரி வண்டும் தேனும் பாடும் பொழில் பிண்டி - பண்ணிற் பொருந்திய பாட்டை வண்டும் தேனும் பாடுகின்ற பொழிலாகிய அசோகிற்குள்ளே; எண்பால் இகந்து உயர்ந்தார்க்கு - காதி முதலிய எட்டுக் கன்மங்களின் நீங்கி எட்டுக் குணங்களால் உயர்ந்த அருகற்கு; இசைந்த கோயில் இயன்றது - பொருந்திய கோயில், அரசன் ஏவலாலே சமைந்தது.

   (வி - ம்.) சுடர் - ஞாயிறும் திங்களும். விசும்பு - வானவருலகு. திலகம் - மேலானது. ஆங்கு : உவமச்சொல். பண்பால் வரி - பண்ணின் கூறாகிய பாட்டு. தேன் - ஒருவகை வண்டு. பிண்டி - அசோகு. எண்பால் என்பதனை உயர்ந்து என்பதன் முன்னும் கூட்டுக.