(வி - ம்.) 'என்னருப்பு மில்லவர்' என்று பாடம் ஓதி, 'எக்குற்றமும் இல்லாதவர்' என்றும் உரைப்பர்.

   நெருப்பைத் தின்னும் இயல்புடைய எலியுண்மையும் அதன்மயிரால் அழகிய கம்பலம் செய்யப்பட்டன என்பதும் அக் கம்பலம் மிக்க வெம்மையைத் தருவனவென்பதும் இதனால் உணர்க.

   (இ - ள்.) நாடொறும் ஆடல் இன்சுவை அமர்ந்தும் - நாள்தோறும் கூத்தின் இனிய சுவையை நுகர்ந்தும்; பாடல் மெய்ந்நிறீஇப் பருகிப் பண்சுவைத்து - இசையை உண்மையாக நிறுத்தி அப் பண்ணைச் சுவைத்தும்; ஓடும் மாமதி உரிஞ்சும் ஒண்பொனின் மாடக்கீழ்நிலை - வானிற் செல்லும் பெருமதியை உரிஞ்சும் சிறந்த பொன்னாலான மாடத்தின் கீழ்நிலத்திலே; மகிழ்ந்து வைகினார் - களித்துத் தங்கினார்.

   (வி - ம்.) அமர்ந்து - விரும்பி. நிறீஇ - நிறுத்தி. ஓடும் - இயங்கா நின்ற. மாடக்கு - மாடத்திற்கு.

வேறு

   (இ - ள்.) புரிக்குழல். மடந்தையர் பொம்மல் வெம்முலை - நெளிவினையுடைய குழலாராம் மங்கையரின் பருத்த வெம்முலைகளும்; திருக்கழல் குருசில்தார் - அழகிய கழலணிந்த குரிசிலின் தாரும்; திளைக்கும் போரினுள் - பொருகின்ற போரிலே; செருக்குரல் சிறுபறை - போர்க்குரலையுடைய சிறுபறைகளாக; சிலம்பு கிண்கிணி - சிலம்பும் கிண்கிணியும் ஆகியும்; அரிப்பறை மேகலை ஆகி - அரிப் பறையாக மேகலை ஆகியும்; ஆர்த்த - ஆர்த்தன.

   (வி - ம்.) மடந்தையர் - ஈண்டுச் சீவகன் மனைவிமார். பொம்மல் - பெருமை. வெம்முலை - வெம்மையுடைய முலை; விரும்புதற்குக் காரணமான முலையுமாம். குருசில் : சீவகன். செரு - போர். போரையுண்டாக்கும் குரல் என்க. சிலும்பும் கிண்கிணியும் சிறுபறையாகி மேகலை அரிப்பறையாகி ஆர்த்த என்க.