உயிரல்ல; நாம வேல் நம்பி! - அச்சந்தரும் வேலையுடைய நம்பியே! ;  ஞாலந்தன்னுள் நல் உயிர் - உலகிலே சிறந்த உயிர் ; புகைந்து பொங்கும் முழங்கு அழல் இலங்குவாள் கை - புகைந்து பொங்கி யெரியும் ஒலியுடைய தீயில் தோய்ந்து விளங்கும் வாளேந்திய கையையும்; மல்லல் களிற்று மாலை வெண்குடை மன்னர் கண்டாய் - வளமிகும் யானையையும் மாலை புனைந்த வெண்குடையையும் உடைய மன்னரே காண்.

   (வி - ம்.) ”நெல்லும் உயிரன்றே நீரும் உயிரன்றே

   (புறநா. 186)

   (இ - ள்.) தார் நிலம் மார்ப! - மாலைக்கு இடமான மார்பனே!; ஆர்வலம் சூழ்ந்த ஆழி அலை மணித்தேரை - ஆரை இடமாகக்கொண்டு வளைந்த ஆழியை உடைய, அலைகின்ற மணி கட்டிய தேரை; வல்லான் நேர் நிலத்து ஊரும் ஆயின் - தேரூர வல்லவன் ஒத்த நிலத்திலே செலுத்துவானாயின்; நீடு பல் காலம் செல்லும் - மிகப்பல காலம் அத்தேர் நடக்கும்; ஊர் நிலம் அறிதல் தேற்றாது ஊருமேல் முறிந்து வீழும் - தான் செலுத்தும் இடம் தெரியாமற் செலுத்துவானாயின் அதுவும் முறிந்து தானும்விழுவான்; வேந்தர் தன்மையும் அன்னது ஆம் - அரசரியல்பும் அத்தன்மையேயாம்.

   (வி - ம்.) என்றது, வேந்தர் அரசை ஆளும் முறையில் ஆளின் அது நீடு நடக்கும்; அவ்வாறு ஆளாராயின், அதுவுங் கெட்டுத் தாமும் வீழ்வார் என்றான்.