(இ - ள்.) எரிந்து எழும் இளஞ்சுடர் இலங்கும் மார்பினான் - ஒளி மிகுந்து தோன்றுதற்குக் காரணமான இளஞாயிறு போல விளங்கும் மார்பினான்; திருந்திய கீழ்த்திசை நோக்கி - விளங்கிய கீழ்த்திசையை நோக்கி; செவ்வனே இருந்தது ஓர் இடிகுரல் சிங்கம் - நேரே யிருந்ததாகிய ஓர் இடி போன்ற குரலையுடைய சிங்கம்; மேல் சுரிந்த தன் உளைமயிர் துறப்பது ஒத்தனன் - மேல்நோக்கிச் சுரிந்த தன் பிடரிமயிரைத் துறப்பது போலத் (தன் முடிமயிரை நீக்க அமர்ந்து) தோன்றினான்.

   (வி - ம்.) ‘மேல் பொங்கி இருந்தது ஓர் இடிகுரற் சிங்கம்‘ என்று கூட்டுவர் நச்சினார்க்கினியர்.

   மயிரினை நீக்குங்கால் கீழ்த்திசை நோக்கி இருந்து நீக்குதல் மரபு. இதனை, “முன்னுபு கீழ்த்திசை“ எனவரும் செய்யுளினும் (2636) கண்டாம். இடிகுரல் : வினைத்தொகை. சுரிந்த - சுருண்ட.

   (இ - ள்.) அம் சுடர்த் தாமரைக் கையினான் - அழகிய ஒளியுறும் தாமரை மலர்போலும் கையினால்; மணிக்குஞ்சி வெண்படலிகை - நீலமணிபோலும் சிகையை (வாங்கி) வெள்ளித்தட்டிலே; குமரன் நீப்பது - சீவகன் இடுகின்ற தன்மை; செஞ்சுடர்க் கருங்கதிர்க் கற்றை - செஞ்ஞாயிற்றினிடத்தே உள்ள கரிய கதிர்த்தொகுதியை; தேறும்நீர் மஞ்சுடை மதியினுள் சொரிவது ஒத்தது - தெளிந்த தன்மையையுடைய, முகிலிடையிலுள்ள, திங்களினிடத்தே இடுவது போன்றது.

   (வி - ம்.) மணிக்குஞ்சி - நீலமணிபோலும் தலைமயிர். வெண்படலிகை - வெள்ளித் தட்டு. கருங்கதிர் : இல்பொருளளுவமை. தேறு நீர்-தெளிந்த நீர்மை. மஞ்சு - முகில், மதி - வெள்ளித்தட்டிற்குவமை.