கடிநகர் அமைதி செப்புவாம் - பெருமைமிகும் காவலையுடைய இராசமா புரத்தின் நிறைவு கூறுவாம்.

   (வி - ம்.) அம் : சாரியை.

   மா - விலங்கு. தழீஇ : சொல்லிசை அளபெடை, பீடின் : இன் : ஐந்தனுருபு. கடி : உரிச்சொல்.

   இனி, இச்செய்யுளைப் பெண்வலைப்படாத சான்றோர் பெருமையோடு மிக்குள்ள அண்ணலங் கடிநகர் எனக் கோடலுமாம். என்னை ? ஒரு நாட்டின் சிறப்பிற்கு அதன்கண் சான்றோர் நிரம்பியிருத்தலே சிறந்த சான்றாம் என்ப. இக் கருத்தை ”எவ்வழி ஆடவர் நல்லவர் அவ்வழி நல்லை வாழிய நிலனே” எனவரும் ஒளவை மெய்ம்மொழியினும்,

   ”பொதியிலாயினும் இமயமாயினும்...........புகாரேயாயினும் நடுக்கின்றி நிலைஇய என்பதல்லதை ஒடுக்கங்கூறார் உயர்ந்தோர் உண்மையின்” எனவரும் இளங்கோவடிகளார் கூற்றினும் காண்க.

   இனி, இச் சிந்தாமணிச் செய்யுட்கு இப்பொருளே கொண்டு கம்ப நாடர் தமது காப்பியத்தின்கண் தொடக்கத்திலேயே இக் கருத்தினை,

என்று மேலும் அழகுற அமைத்துள்ளனர்.

   'உடலம் விட்டிடும்' என்புழி உடலம் வறிய உடலம் என்பது படநின்றது. அண்ணலங் கடிநகர் என்றது தலைநகரம் என்பதுபட நின்றது.

   (இ - ள்.) விண்புகு வியன்சினை மெலியப் பூத்தன - வானளாவிய பெரிய கிளைகள் வளையுமாறு பூத்தனவாகிய; சண்பகத்து அணிமலர் தாதுகக் குடைந்து - சண்பகத்தின் அழகிய மலரை மகரந்தப்பொடி சிந்தக் குடைந்து; மயில்களொடு குயில்மாறு கூய் - மயில்களுடன் குயில்கள் மாறாகக் கூவி; கண் சிறைப்படும் நிழல் காவு சூழ்ந்த - நோக்கினார் கண்கள் மீளாத நிழலையுடைய பொழில்கள் அந் நகரைச் சூழ்ந்தன.

   (வி - ம்.) மெலிய - வளைய. கார்காலத்து மயிலின் களிப்பைத் தான் உட்கோடலின் 'மாறு' என்றார். மயிலொடென மாறுக. செய்தென் எச்ச அடுக்கு, 'அம்முக்கிளவியும்' (தொல். வினை - 34) என்னுஞ் சூத்திரத்திற் பிறவினை கொள்ளும் என்றதனால், பிறவினையாகிய 'உடைய' [நிழலையுடைய] என்னுங் குறிப்பினைக் கொண்டது.['கூவி'