(இ - ள்.) இமையார் எல்லியும் இமையாதது - வானவர் இரவிலும் இமையாதது ; முல்லை அம் குழலார் முலைச்செல்வமும் - முல்லையணிந்த அழகிய கூந்தலாரின் முலைச்செல்வமும் (இன்பமும்); மல்லல் மாநகர்ச் செல்வமும்-வளமிகும் மாநகரின் செல்வமும் (பொருளும்) ; வார்கழல் செல்வர் செல்வமும்- கழல் அணிந்தவீரரின் செல்வமும் (வீரமும்) ; காணிய என்பர்போல் - விடாமற் காண்பதற்கு யாம் விழித்திருந்தேம் என்று தம் கண்ணை நோக்கிக் கூறுவார்போல் இருந்தது.

   (வி - ம்.) 'என்பவே ' என்பது பாடமாயின், இமையார், 'நீயிர் இவை காண்டற்கு யாங்கள் இமையாதிருந்தது' என்று கண்ணிற்குக் கூறுவாரென்க. ஏகாரம் : ஈற்றசை.

   [இமையாதிருத்தல் இமையவர்க்கியல்பு.]

   முலைச்செல்வம் என்றதனைப் போகம் என்றும் நகர்ச்செல்வம் என்றதனை நென்மணி முதலிய பொருள் என்றும், கழற்செல்வம் என்றதனை வீரமும் என்றும் ஆசிரியர் நச்சினார்க்கினியர் கூறுவது இனிமை பயக்கின்றது.

   (இ - ள்.) விழவும் வேள்வும் விடுத்தல் ஒன்று இன்மையால் - விழவினும் வேள்வியினும் ஒன்றைக் கைவிடுதல் இல்லாமையால் ; முன்றில் முழவும் சங்கமும் முழங்குவ - வாயிலில் முழவும் சங்கும் முழங்குவன ; அகழ்தல் மாக்கடல் அன்னது ஓர் சும்மைத்து - தோண்டப்படும் பெரிய கடலனையதாகிய ஆரவாரமொன்றுடையது; இது பொன்னகர் புகழ்தலாம் படித்தன்று - இப் பொன்னகர் புகழத்தகுந் தன்மையதன்று.

   (வி - ம்.) வேள்வி - சிறப்புறு நாட்களிலே நிகழ்வன. வேள்வி என்பது வேள்வு என்று ஈறு திரிந்தது.