விராதன் இராமனைத் துதித்தல்

    வேதங்கள் அறைகின்ற உலகு எங்கும் விரிந்தன உன் பாதங்கள்-
வேதங்கள் சொல்கின்ற எல்லா உலகங்களிலும் பரந்துள்ளன உன்னுடைய
திருவடிகள்; இவை என்னின்படிவங்கள் எப்படியோ - இவைதாம்
என்றால் உன் திருவடியின் மற்ற உறுப்புக்கள் எவ்வாறு
அமைந்துள்ளனவோ?; ஓதம் கொள் கடல் அன்றி - நீர் கொண்ட கடல்
அல்லாமல்; ஒன்றினொடு ஒன்று ஒவ்வாப் பூதங்கள் தொறும்
உறைந்தால் - ஒன்றுக் கொன்று முரணாக உள்ளமற்ற பூதங்களில் நீ
தங்கியிருந்தால்; அவை உன்னைப் பொறுக்குமோ - அப்பூதங்கள்
உன்னைத் தாங்கும் வலிமையுடையன ஆகுமோ? (ஆகா).

     ‘வேதங்கள் ஒலிக்கின்ற’ ‘வேதங்கள் துதிக்கின்ற’ எனவும் கூறுவர்.
திருவடி உலகெங்கும்பரந்தது திரிவிக்கிரமனாக வாமனாவதாரத்தில்
கண்டதாம். ஓதம் - குளிர், ஒலி எனவுமாம்ஐம்பூதங்களாவன, நிலம், நீர்,
காற்று, தீ, ஆகாயம், பூதங்கள், வன்மை மென்மை, தட்பம்வெட்பம், உரு
அரு எனப் பல்வேறு முரண்பாடு கொண்டவை. ‘படிவங்க’ளில் கள் என்பதை
அசையாக்கிவடிவம் எனவும் கூறுவர். எப்படியோ - ஐயப்பொருளில் வந்த
ஓகாரம். பொறுக்குமோ - எதிர் மறைப்பொருளில் வந்த ஓகாரம். விராதன்
துதிபோல் இந்நூலில் இந்திரன், கவந்தன் பிரமன் துதிகளும்ஒப்பு
நோக்கற்குரியன.                                               47