மானே அனையாளொடு மைந்தனை - மான் போன்ற சீதையோடு
இளையவனாம் இலக்குவனையும்; அப் பூநேர் பொழிலின் புறமே நிறுவா-
அந்தப் பூக்கள் நிறைந்த சோலையில் வெளியே இருக்கச் செய்து; ஆன் ஏறு
என - காளை போலவும்; ஆள் அரிஏறு என - வலிய ஆண் சிங்கம்
ஒப்பவன் எனவும்; தானே அவ்அகன் பொழில் சாருதலும் - தான்
மட்டும் அந்த அகன்ற (சரபங்கரின்) தவச் சாலையைஅடைதலும்; இது -
அசை.

     மைந்து- இளமை, மைந்தன் - இளையவனாம் இலக்குவனைக் குறித்தது.
இராமனை இலக்குவன் தந்தைஎனக் கொள்வதால் இவ்வாறு கூறலுமாம்.
மைந்தன் - வலிமை உடையவன் எனவும் கூறுவர். இராமன்நடைக்குக்
காளையும் ஆண் சிங்கமும் உவமையாக 'மாகமடங்கலும் மால்விடையும்...
நாண நடந்தான்'என வருவதைக் காணலாம் (697). ஆள் - மற்ற
விலங்குகளை அடக்கி ஆள்கின்ற எனவும் ஆம். நிறுவா- நிறுவி
உடன்பாட்டு வினையெச்சம்.                                      23