இராமன் வர, அவனிடம் முறையிடுதல்

    என்று இன்ன பல பன்னி - என இவ்வாறு பலவற்றைச் சொல்லி;
இகல் அரக்கி அழுது இரங்கி - வலிய அந்தச் சூர்ப்பணகை புலம்பி
வருந்தி; பொன் துன்னும் படியகத்துப் புரள்கின்ற பொழுதகத்து -
அழகு மிக்க (அத்தவச்சாலையின்) நிலத்திடத்துப் புரண்டழும் காலத்து; வன்
திண்கைச் சிலை நெடுந்தோள் மரகதத்தின் மலை - மிகவலிய கையில்
வில்லை ஏந்தி நெடுந் தோளுடைய மரகதம் போன்ற மலை எனும்படி
உள்ள இராமன்; அந்த நதியகத்து நிறை தவத்தின் குறை முடித்து நின்று
வந்தான் - அக்கோதாவரி ஆற்றின் துறையில் விதி முறைப்படி செய்யும்
நாட்கடன்களைச் செய்து முடித்து அங்கிருந்து தவச்சாலை நோக்கி
வந்தான்.

     பன்னுதல் - பலமுறை வருந்திக் கூறுதல். முன்னரும் 'தன்
குலத்தினோர் பெயரெலாங் கூறி ஆற்றுகிற்கிலள்; பற்பல பன்னி நின்று
அழைத்தாள்' (2831) என வரும். பொன் - அழகு. 'பொன் புனைந்த
கழலடியோன்' (பு. வெ. மாலை 7.2. கொளு) என்று இப்பொருளில்
பயன்பட்டுள்ளது. பொழுது - இங்குக் காலையைக் குறிக்கும். இராமனுக்கு
மரகதமலை இக்காப்பியத்தில் பல இடங்களில் 'மரகதப் பெருங்கல்' (532)
'பொரு அரு மரகதப் பொலன் கொள் மால்வரை' (5273) எனக் குறிக்கப்
பெறும். இராமன் கடன்களாற்றுவதால் தவத்தின் குறை தீர்ந்தது எனவும்
கூறுவர்.                                                    114