'முன்னமும் மக வாய் வந்த - விசுவாமித்திர முனிவனது
யாகத்தில் முன்னர் வந்த; மூவரில் ஒருவன் போனான் - மூன்று
அரக்கருள் ஒருவன் ஆகிய மாரீசன் தப்பிப் போனான்; இதனை
அன்ன மாரீசன் என்றே - அந்த மாரீசனாக (இம்மான்) இருத்தல்
கூடுமோ என்று; அயிர்த்தனன் - ஐயம் கொண்டேன்; (அதனால்);
ஐய - என் ஐயா; இன்னமும் காண்டி - மேலும் சிந்தித்துப் பாராய்;
ஏகு - செல்வாயாக; வாழி - (தீங்கு நேராது) வாழ்க; என இரு கை
கூப்பி - என்று இரண்டு கரங்களையும் எடுத்து வணங்கி;
பொன்னனாள் புக்க சாலை - திருமகளான சீதை புகுந்த பர்ண
சாலையை; புறத்து நின்றே காத்தனன் - வாசலில் நின்றவாறு காவல்
காக்கத் தொடங்கினான்.

     கூரிய அறிவு மிக்க இலக்குவன் தன் சகோதரனுக்குக் கடைசிக்
கணத்திலும் அறிவுரை கூறித் தெருட்டும் நுட்பம் வியப்புக்கு உரியது.
மகம் - யாகம்; மக வாய் வேள்வியின் போது.                      69