இலக்குவனை அயோமுகி தூக்கி்ச் செல்லல்

    வெய்யாள் - கொடியவளாகிய அயோமுகி; மோகனை என்பது -
மோகத்தை உண்டாக்கும் மாயையை; முந்தி முயன்றாள் - முன்னால்
முயன்று செய்து; மாக நெடுங்கிரி போலியை வவ்வா - விண்ணை
அளாவிய பெரிய மலை போன்றவனாகிய இலக்குவனைத் தூக்கிக் கொண்டு;
உம்பரின் - மேலே உள்ள வானத்தில்; இந்துவொடு ஏகும் மேகம்
எனும்படி - நிலவுடன் சேர்ந்து செல்லுகிற மேகம் என்று சொல்லும்
படியாக; நொய்தினின் - (மிக) விரைவாக; ஏகினள் - சென்றாள்.

     அயோமுகி மோகனை என்ற மாய மந்திரத்தால் இலக்குவனை மயக்கி,
அவனை எடுத்துக் கொண்டு, நிலவுடன் சேர்ந்து செல்லுகிற மேகம் போல
வானத்தில் விரைந்து சென்றாள். மோகனை - மோகத்தை உண்டாக்கும்
மாயை. மாகம் - வானம். இந்து - நிலவு. நொய்தினின் - எளிமையாக
எனினுமாம். "நொய்தின் நொய்ய சொல் நூற்கலுற்றேன்" (5) எனக் கம்பர்
கூறியுள்ளதை எண்ணுக. இந்து - இலக்குவனுக்கும் மேகம் -
அயோமுகிக்கும் உவமையாம். ஒளி அறத்துக்கும், கருமை பாவத்துக்கும்
இங்கு வந்துள்ளமை காண்க. வவ்வா - செய்யா எனும் வாய்பாட்டு உடன்
பாட்டு வினையெச்சம்.                                        59