தொடக்கம்
29.      இதுவும் அது நக்கே விலாசிறுவர் நாணுவர்       நாணும் வேண்டார். புக்கே கிடப்பர் கனவும்     நினைகையும் ஏற்பர் துற்றூண் மறப்பர் அழுவர் நனி     துஞ்சல் இல்லார் நற்றோள் மிகைபெரிது நாடுஅறி     துன்பம் ஆக்கும்.	உரை