தொடக்கம்

11.	இதுவும் அது தனிப்பெயல் தண்துளி தாமரையின் மேல்
	வளிப்பெறு மாத்திரை நின்றற்று ஒருவன் அளிப்பவன் காணும் சிறுவரை அல்லால் துளக்கிலர் நில்லார் துணைவனைக் கையார்.

உரை

12.

மக்கள் பேறு

பொறை இலா அறிவு; போகப்

   புணர்வு இலா இளமை; மேவத்
துறைஇலா வனச வாவி;
   துகில் இலாக் கோலத் தூய்மை;
நறைஇலா மாலை; கல்வி
   நலம் இலாப் புலமை; நன்னீர்ச்
சிறைஇலா நகரம் போலும்
   சேய் இலாச் செல்வம் அன்றே.

உரை

13.	அடக்கம் உடைமை ஆக்கப் படுக்கும் அருந்தளைவாய்ப் பெய்விக்கும்
	போக்கப் படுக்கும் புலைநரகத்து உய்விக்கும் காக்கப் படுவன இந்திரியம் ஐந்தினும் நாக்கு அல்லது இல்லை நனி பேணுமாறே.

உரை

14.	அறமனை காத்தல் தாரம் நல்வதம் தாங்கித் தலை நின்மின்
	ஊரும் நாடும் உவத்தல் ஒருதலை வீர வென்றி விறல்மிகு விண்ணவர் சீரின் ஏத்திச் சிறப்பு எதிர் கொள்பவே.

உரை

15.	விரதத்தின் விரிவகை, பிறர்மனை நயவாமை முதலியன பெண்ணின் ஆகிய பேர்அஞர் பூமியுள்
	எண்ணம் மிக்கவர் எண்ணினும் எண்ணிலார் பின்னி நின்ற பெருவினை மேல்வரும் என்னது ஆயினும் ஏதில்பெண் நீக்குமின்.

உரை

16.	இதுவும் அது பொய்யன்மின்;புறம் கூறன்மின்; யாரையும்
	வையன்மின்;வடி வல்லன சொல்லி நீர் உய்யன்மின்;உயிர் கொன்று உண்டு வாழுநாள் செய்யன்மின்;சிறியாரொடு தீயன்மின்.

உரை

17.	இதுவும் அது கள்ளன்மின்;கள வாயின யாவையும்
	கொள்ளனமின்;கொலை கூடி வரு மறம் எள்ளன்மின்;இலர் என்றுஎண்ணி யாரையும் நள்ளன்மின்;பிறர் பெண்ணொடு நண்ணன்மின்.

உரை

18.	உண்டி கொடுத்தலின் உயர்வு துற்றுள வாகத் தொகுத்து விரல்வைத்தது
	எற்றுக்கு அஃது உன்னின் இதுஅதன் காரணம் அற்றம்இல் தானம் எனைப்பல ஆயினும் துற்றவிழ் ஒவ்வாத் துணிவு என்னு மாறே.

உரை

19.	அருள் உடைமை ஆற்றுமின், அருள் ஆருயிர் மாட்டெல்லாம்;
	தூற்றுமின் அறம், தோம் நனி துன்னன்மின்; மாற்றுமின் கழி மாயமும் மானமும்; போற்றுமின் பொருளா இவை கொண்டு நீர்,

உரை

20.	இதுவும் அது பொருளைப் பொருளாப் பொதிந்து ஓம்பல் செல்லாது
	அருளைப் பொருளா அறம்செய்தல் வேண்டும்; அருளைப் பொருளா அறம் செய்து வான்கண் இருள்இல் இயல்பு எய்தாது என்னோ நமரங்காள்.

உரை