1. வயாக் கேட்டது
இதன்கண் : உதயணன் வணிகருடைய வழக்கைக் கேட்டலும், அவன் மகப்பேறு விரும்பலும், வாசவதத்தையின் செயலும், உதயணன் செயலும், அவன் கனவுகாண்டலும், அதன் பயனை அறிதலும் வாசவதத்தை வயிறுவாய்த்தலும், அவள் ஒரு கனவு கண்டு உதயணனுக்கு உரைத்தலும், உதயணன் அக்கனவின் பயன் கூறலும், வாசவதத்தைக்குத் தோன்றிய வயா விருப்பமும், உதயணன் அவள் விருப்பத்தை வினாதலும், அவள் கூறலும், அது கேட்ட உதயணன் அமைச்சரொடு ஆராய்தலும் கூறப்படும்.

	உதையணன் குமர உவந்துண் டாடிச் சிதைவில் போகமொடு செங்கோல் ஒச்சி ஒழுகுங் காலை ஓரிடத்து ஒருநாள் கழிபெருங் கேள்விக் கண்போன் மக்களொடு 5 பேர்அத் தாணியுள் பொருந்தச் சென்றபின்	உரை

	வாரமில் ஒழுக்கின் வாணிகர் ஈண்டி முறையொடு சென்று முறைமையில் பிழையாக் கரைதீர் செங்கோல் காவலற்கு இசைத்து முறைஇது கேட்கெனக் கேட்பது விரும்பி 10 உருமண் ணுவாவினைப் பெருமகன் பணியா வினாவஅன் னாற்கு வினாவெதிர் வழாமை	உரை

	மூவர் ஆவார் ஒருமகற்கு ஒருத்திகண் மேவரத் தோன்றிய மக்களம் மூவரும் ஆன்ற கேள்வியொடு அறநெறி திரியார் 15 மூன்றுதிறம் பட்ட விருப்பினர் அவருள்	உரை

	எறிதிரை முந்நீர் ஊடுசென்று அவ்வழி உறுவிலைப் பண்டத்தின் ஒருவன் வாழும் கடையகத்து இருந்துதன் உடையது பெருக்கிப் பிரிவிலன் வாழும் ஒருவன் ஒருவன் 20 அரிய பண்டம் எளிதின் அடக்கிஅவை உரிய காலத்து உற்றது பகரும் இன்னவை மற்றவர் இயற்கை முன்னோன்	உரை

	பொலம்படு தீவிற்குக் கலந்தலைப் பெயர்ந்துழிச் சூழ்வளி சுழற்ற வாழ்கயத்து அழுந்தினன் 25 அழுந்தினன் என்பது கேட்டே அறிவயர்ந்து இழிந்த இருவரும் உறுகடன் கழிப்பித்	உரை

	தவ்வையைச் சேர்ந்து கவ்விதின் மொழியச் சென்றதும் நின்றதும் சிதைவின்று எண்ணி நன்றுசேய் வாழ்க்கை என்றெடுத்து இற்றென 30 ஒன்றும் உரையாள் ஒருமைக் கோடலின் வென்றித் தானை வீர வேந்தநின் அடிநிழல் அடைந்தனம் அதுவெம் குறையென	உரை

	முடிவுநனி கேட்டலும் முன்னோன்கு அமைந்த கழிபெருங் காதலி மறுமொழி எதுவெனச் 35 சுற்ற மாந்தர் சொல்லுவார் மாறல உற்றவர் உரைத்தவை ஒக்கும் அவனொடு சென்றோர் ஒருவருஞ் சிதைகலத்து உய்ந்து வந்தோர் இல்லை மாந்தளிர் மேனிக்குக் கருவும் உண்டே திருவமர் மார்ப 40 தெய்வம்........................................ ..................படுத்த மாற்றமும் தெளியாள் ஐயத்து உள்ளமொடு அதுவும் படாளென இருவர் மாற்றமும் தெரிகஎன்று ஏவலின்	உரை

	உருமண் ணுவாஅதற்கு உறுவழக்கு உரைத்தனன் 45 வருக அப்பொருள் வந்தபின் அவ்வழி இருவரும் இலைச்சித்து ஈரறு திங்கட்கு ஒருவன் கையகத்து இருக்க இருந்தபின் மிக்கோண் மாற்றம் மெய்யெனின் மேலை இயல்பே ஆகு அதுதான் அன்றி 50 மறுவில் கொள்கையோர் சிறுவனைப் பெறினே உறுபொருள் மற்றிவர் உரைக்கவும் பெறாஅர் வெண்குடை நிழற்றிய வேந்தே பெண்பெறின் புறநடை ஒழித்திவர் திறவதின் எய்துப நூல்நெறி இதுவென நுழைந்தவன் உரைத்தலும் 55 ஆனா அவரவர் அகத்திறத்து அடைதர	உரை

	அவையம் போக்கி நவையறு நெஞ்சினன் மக்கள் இன்றெனின் மிக்குயர் சிறப்பின் என்குலம் இடையறும் எனநினைந்து ஆற்றான் கொற்றத் தேவியைக் குறுகலும் அவளும்	உரை

	60 பொற்றொடித் தோழியர் புரிந்துபுறங் காப்பத் திருவொடு பூத்த நாள்வரை இறந்தபின் பெருவிறல் நோன்பிகட்குப் பெலிக்கொடை ஆற்றி ஆசிடைக் கிளவி அவரின் எய்தி மாசில் கற்பின் மங்கலக் கோலமொடு 65 உருவமை மாடத்து ஓரிடத்து திருந்தோள்	உரை

	விரிகொடிப் பவழத்தின் விரிந்த சேவடிக் காழகில் புகைநிறம் கடுக்கும் தூவிப் பல்சிறைப் புறவம் பரிந்துடன் ஆடி அவ்வாய்க் கொண்ட ஆரிரை அமிழ்தம் 70 செவ்வாய்ப் பார்ப்பிற்குச் சேர்ந்துஅவண் சொரிதலின் உறுபசி வருத்தமும் அன்பினது பெருமையும் திறவதின் நோக்கித் தெரியா நின்றுழி	உரை

	வேந்தனும் வினவியவள் வேட்கை விரும்பித் தாம்படு மாந்தர்க்குத் தண்ணீர் போலும் 75 காம்படு தோளியொடு கலந்துமகிழ்வு எய்திய	உரை

	துயிலிடை யாமத்துத் துளங்குபு தோன்றி அயில்வேல் நெடுங்கண்ஓர் ஆயிழை அணுகி அருளும் எம்மிறை எழுபுவி அளித்தற்குப் பொருளும் அதுவே போதுக என்றலின்	உரை

	80 யாரவன் கூறென அவ்வழி இறைஞ்சிப் பேரவள் உரைத்தலின் பெருமகன் நோக்கித் துன்பமும் மின்பமுந் துறக்கல் ஆற்றா மன்பெருந் தேவியொடு செலஉளம் அமர்தலின் மற்றதை உணர்த்தி முற்றிழை எழுகெனப் 85 பற்றுநள் உடனே பறந்துவிசும்பு இவர மேலுங் கீழும் மேவர நோக்கி மாசறு மகளிர் மம்மர் எய்தி ஆனாக் கனவிடை மாநிதிக் கிழவன் விளங்கவை நாப்பண் துளங்கினர் புகுதலின்	உரை

	90 அரிமா சுமந்த அமளி காட்டத் திருமாண் ஆகத்துத் தேவியொடு ஏறி இருந்த பொழுதின் பொருந்திய வல்லியுள் வெள்ளேறு கிடந்த வெண்தா மரைப்பூக் கொள்வழி யெழுதிய கொடுஞ்சி உடைத்தேர்ப் 95 பொன்னியல் தொடரின் புதல்வன் இருத்தலின்	உரை

	பின்னர்ப் பூவின் பிக்கம் நோக்கிப் பிறழ்ந்த ஆழியிற் பெருநடு வாக உறழ்ந்துநனி அழுத்திய உறுபொன் னல்லியின் ஒருமுடி பிறழ்தலின் அருமையொடு விரும்பிக் 100 கொண்டது வாஎனக் கோமகள் கொண்டு வண்டுஅவிழ் நறுந்தார் வத்தவன்கு அருளி நெடித்தனென் எழுகென விடுத்தனள் போகக்	உரை

	கொடிக்கோ சம்பி குறுகித் தமரிடை முடிக்கலம் எல்லாம் முறைமையின் நோக்கிக் 105 கைவினைக் கம்மத்துக் கதிர்ப்புநனி புகழ்ந்து வேண்டுக இதுவென விளங்கிழைக் கோமகட்கு ஈயக் கொண்டுதன் இடைமுலைச் சேர்த்தலும் காய்கதிர்க் கனலியில் கதுமெனப் போழ்ந்து புக்கது வீழ்தலும் பொருக்கென வெரீஇ 110 எழுந்த மாதரொடு இறைவனும் ஏற்றுக்	உரை

	கழிந்த கங்குல் கனவினை வியந்து நூல்நெறி மரபின் வல்லோன் பேணிக் கோலத் தேவியொடு கோமகன் வினவக் கனவது விழுப்பம் மனவயின் ஆய்ந்து 115 விளங்கொளி விஞ்சையர் வெள்ளியம் பெருமலைத் துளங்கா வாழி தோன்ற வேந்தும் வெய்யோன் பெறுதலும் விறல்அவன் எய்தலும் ஐயம் இல்லைஎன்று ஆய்ந்தவன் உரைப்பப் புதல்வன்அஃது எதிர்மை பொருளென விரும்பித் 120 திதலை அல்குல் தேவியொடு மகிழ்ந்து செல்லா நின்ற சின்நாள் எல்லையுள்	உரை

	பல்கதிர் மதியமொடு பரந்துவிசும்பு ஓடும் வியந்த நற்கோள் உயர்ந்துழி நோக்கிப் பெயர்ந்துவரு நாளில் பெருமையின் வழாத 125 நன்னாள் அமயத்து மின்என நுடங்கி விஞ்சையர் ஆழி உருட்டும் வேட்கையொடு	உரை

	அம்செந் தாமரை அகவயின் நிறைந்த வெண்பால் புள்ளின் விழையுந் தன்மையொடு அவந்தியன் மடமகள் அணிவயிற் றங்கண் 130 வியந்துதலை பனிக்கும் வென்றி வேட்கையொடு சேட்படு விசும்பில் சென்றவன் அவ்வழிப் பொய்ப்படு குருசில் பொலிவொடு பட்டென	உரை

	முயக்கமைவு இல்லா நயப்புறு புணர்ச்சியுள் அணிநிற அனிச்சம் பிணியவிழ்ந்து அலர்ந்த 135 அந்தன் நறுமலர் அயர்ப்பில் தாங்கும் செந்தளிர்...........................வருந்த வசாஅய் நிலாஉறழ் பூந்துகில் ஞெகிழ்ந்திடைத் தோன்றக் கலாவப் பல்காழ் கச்சுவிரிந்து இலங்கத் திருநுதல் திலகமும் சுமத்தல் ஆற்றாள்	உரை

	140 பெருமதர் மழைக்கண் இன்துயில் பேணிய இன்ப யாமம் இயைந்த வைகறை நன்பெருங் கனவின் நடுங்குவனள் ஏற்று வெள்ளத் தானை வியலக வேந்தன் பள்ளி ஏற்றபின் பதன்அறிந்து வணங்கி 145 என்னைகொல் அடிகள் இன்றியான் கண்டது விண்ணக மருங்கில் வெண்முகில் புரைவதோர் அண்ணல் யானைஎன் கண்ணுற வந்துதன் ஆய்வலித் தடக்கை சுருட்டுபு முறுக்கிஎன் வாய்புக்கு அடங்கிய பொழுதில் சேய்நின்று	உரை

	150 அந்தர மருங்கில் துந்துபி கறங்கப் புகழ்ந்துபலர் ஏத்தப் பொருக்கெனப் பெயர்த்தே உமிழ்ந்தனென் உமிழப் பரந்துஇறகு தோற்றிப் பல்லோர் மருளப் பறந்துசென்று உயர்ந்ததோர் வெண்மலை மீமிசை ஏறி வேட்கையின் 155 விண்மிசை ஞாயிறு விழுங்கக் கண்டனென் என்னைகொல் இதனது பயமென வினவிய நன்னுதல் கேட்ப மன்னவன் உரைக்கும்	உரை

	மறுவின்று விளங்கு மறப்போர் ஆற்றலோர் சிறுவனைப் பெறுதி சேயிழை மற்றவன் 160 உறுதிரைப் பக்கமும் வானமும் போகி அச்சமில் ஆற்றலோர் விச்சா தரர்இடை ஆழி உருட்டுமென்று அறிந்தோர் உரைத்த வீழா விழுப்பொருள் மெய்பெறக் கண்டனை தீதின்று ஆகித் திருவொடு புணர்கென 165 மாதாங்கு குருசிலும் அதுவே இறுப்பப் போதேர் கண்ணியும் புகன்றனள் ஒழுக	உரை

	மங்குல் விசும்பின் வளர்பிறை போலவும் பொங்குநீர்ப் பொய்கையில் பூவே போலவும் நாளினும் நாளினும் நந்திவனப்பு எய்தித் 170 தோளுந் தாளும் உடம்புந் தலையும் உகிரும் மயிரும் ஒருங்குகுறைவு இன்றி ஓதிய வனப்போடு உயர்நெறி முற்றி அருவினை விச்சை அவன்ஊடு உறைதலின் பெருமலை உலகம் பேணும் அவாவொடு 175 பறத்தல் ஊற்றம் பிறப்பப் பைம்பூண் சிறப்பொடு புணர்ந்த சேயிழை மாதர் குடர்வயின் கிடந்த குழவியது உள்ளத்து இடர்வகை அறியாள் எவ்வம் எய்தி	உரை

	உணர்ந்தோர் உரைப்ப உரையில் கேட்கும் 180 இருவகை இமயமும் பெருகுபுனல் யாறும் நீலப் பருப்பமும் தீபமும் அப்பால் கோல அருவியம் சிகரியும் ஞாலத்து ஒருநடு வாகிய உயர்பெருங் குன்றமும் பெருமலை பிறவும் அருமையொடு புணர்ந்த	உரை

	185 இறுவரை ஏறி இமையோடு ஆடும் நறுமலர்ப் பொய்கையும் நந்தா வனமும் உத்தர குருவினோடு ஒத்தவை பிறவும் ஆண்டுபோந்து எழுந்து காண்டல்உற விழையா ஐவகைச் சோதிடர் அணிபெறு கற்பம் 190 கைவைத்து ஒழியக் கடந்துசென்று உப்பால் அமரா பதியும் அந்தரத்து எல்லையும் நுகர்பூங் காவும் நோக்குபு வருதற்கு உற்றதென் மனனெனும் உணர்வினள் ஆகி	உரை

	மற்றுப்பிறர்க்கு உரையாள் மனத்தே அடக்கி 195 ஈர்க்கொடு பிறந்த இளந்தளிர் போல மாக்கேழ் ஆகமும் மருங்குலும் வருந்த முலைக்கண் கறுப்பத் தலைக்கவின் எய்தி	உரை

	வளம்பால் தன்மையின் வந்துபுடை அடுத்த இளம்பாற்கு எதிர்ந்த இடத்த ஆகிய 200 முலைபொறை யாற்றா முனிவின்று அலையும் மலைபொறுத்து என்ன மகனையும் தாங்கி நொந்துபுறம் மெலிந்தது அன்றியும் அந்தரத்து இயங்கல் வேட்கையன் இருக்குநன் ஆதலின் அயங்கவன் அழற்ற அசைவு முந்துறீஇ	உரை

	205 முக்கூட்டு அரத்த ஒண்பசை விலங்கி நெய்க்கூட்டு இலங்கு நித்திலம் நிகர்த்துக் கூரிய ஆகிய நேரியன் முறுவல் செவ்வாய் திறந்து சில்லென மிழற்ற ஐதேந்து அல்குலும் ஆகமும் அசைஇ 210 மைதோய் கண்ணி மதியின் மெலியப்	உரை

	பசைவுறு காதல் பட்டத் தேவி அசைவுறு வெந்நோய் றிந்த அரசன் அசாஅ வரும்பொருள் யாதென வுசாஅய்க் கேட்பஅஃது உரையாள் வேட்பது விளம்பின் 215 நயந்தோர்க்கு ஆயினும் நாணுத்தக்கு அன்றென உயர்ந்தோர் கொள்கையின் ஒண்தொடி ஒதுங்க மன்னவன் மறுத்து மடவோய் மற்று ............................................................... நின்உயிர் மதியாய் ஆயின் என்னுயிர் யானும் வேண்டேன் ஆயிழை கேண்மோ	உரை

	220 கூடிய கொழுநன் கொழுங்குடர் மிசைகுற ஓடிய உள்ளத்து உயர்துணைத் தேவியைக் குறையில் கேட்டுக் கொடுத்துநோய் தணித்த மறைஇல் பெரும்புகழ் மன்னவன் போல என்னது ஆயினும் ஈகுவன் மற்றுநின் 225 இன்னா வெந்நோய் எத்திறத்து ஆயினும் ஒடுங்கா உள்ளமொடு அகற்றுவல் யான்எனக் கடுஞ்சூள் அறைஇக் காவலன் கேட்ப	உரை

	ஒழுக்கினும் கற்பினும் இழுக்கம் இன்றெனப் பசைஇய கேள்வனைப் பைந்தொடி வணங்கி 230 அசையா ஊக்கத்து அடிகளென் உள்ளம் விசைகொள் நோன்றாள் விச்சா தரர்போல் மிசையே சென்றுற மேன்மேல் நெருங்கும் இசையா அரும்பொருள் இற்றென உரைத்தல் வசைதீர் வையத்து நகையது ஆதலின் 235 சொல்லியது இலன்என மெல்லியல் மிழற்ற	உரை

	எளிதெனக்கு என்ன அமைச்சரோடு ஆராய்ந்து ஒளிமலர்க் கோதாய் உற்றபின் அறிஎனத் துன்பம் நீக்குந் தோழரோடு இயைந்தே இன்பக் கோட்டியுள் இனிதின் இருந்து 240 பேராக் கழல்கால் பெருந்தகை வேந்தன் ஆர்வவேய்த் தோளி அசாநோய் தீரிய ஆராய்ந் தனனால் அமைச்சரோடு ஒருங்குஎன். 1. வயாக்கேட்டது முற்றிற்று	உரை