3. இயக்கன் போனது
இதன்கண் : இயக்கன் கூறுதலும், உதயணன் கூறுதலும் அதற்கு அவன் கூறுதலும், பிடியின் வரலாறும், பத்திராபதி யானைப்பிறப்பை விரும்பலும், அவள் குபேரன்முன் செல்லுதலும், பத்திராபதி சாபவிடை வேண்டுதலும், குபேரன் சாபவிடையும், பத்திராபதி பழைய உருப்பெற்றுக் குபேரனைஅடைந்து வணங்குதலும், குபேரன் சௌதருமேந்திரனை ஏத்தலும், சௌதருமேந்திரன் சோதவனுக்குக் கட்டளை இடுதலும், அவனை விடுத்தலும், சௌதருமேந்திரன் சோதவனை விடுத்தலும், சோதவன் பத்திரையை உதயணன் பால் விடுத்தலும், பத்திராபதியின் நன்றி அறிவும், இயக்கன் பத்திராபதியை நினைக்கும்படி கூறலும், அவன் ஒரு மந்திரத்தைச் செவியறிவுறுத்தலும், அவன் செல்லுதலும் கூறப்படும்.

	இயக்கன் அவ்வழி இழிந்தனன் தோன்றி மயக்கம் தீர்த்த மாசறு நண்பின் அலகை ஆகிய அரச குமரனை உலகுப சாரத் துறைமுறை கழித்துக்	உரை

	5 கிளையின் மன்னர் கேளிர் சூழத் தளைஅகப் பட்ட காலையும் தளைஅவிழ் வண்ணக் கோதை வாசவ தத்தையொடு பண்ணமை பிடிமிசைப் படைநரும் ஒழியத் தனியே போந்தோர் கனிகவர் கானத்துக் 10 கூட்டிடைப் பட்ட கோட்புலி போல வேட்டிடைப் பட்ட வெவ்வப் பொழுதினும்	உரை

	அருந்திறல் அமைச்சன் அறிவின் நாடித் திருந்திழை அல்குல் தேவியைப் பிரிப்ப வருந்திய நெஞ்சமொடு மகத நன்னாட்டு 15 அரசுஇகந்து அடர்த்த ஆறா வெகுளித் தருசகன் தங்கையைத் தலைப்பட்டு எய்திய துயரக் காலத்துத் தொன்னகர் எய்திய பகைகொண் மன்னனைப் பணித்த பொழுதினும்	உரை

	துயரந் தீர்க்குந் தோழனென்று என்னைப் 20 பெயராக் கழலோய் பேணாய் ஆகி ஒன்றிய செல்வமொடு உறுகண் இல்லா இன்று நினைத்தது என்னெனப் படுமென வெஞ்சின வீரனை நெஞ்சுறக் கழறப்	உரை

	பட்டவை எல்லாம்..................எங்களின் 25 மாறடு வேலோய் மற்றவை தீர்தலின் எம்மில் தீரா இடர்வரின் அல்லதை நின்னை நினைத்தல் நீர்மைத்து அன்றென உள்ளியது இல்லென உள்ளங் குளிர்ப்பத் தகுவன நாடி முகமன் கூறி	உரை

	30 அம்சொல் மழலை அவந்திகை என்னுநின் நெஞ்சமர் தோழி நிலைமை கேண்மதி மிசைச்செல அசாஅ விழும வெந்நோய் தலைச்செலத் தானும் தன்மனத்து அடக்கி ஏறாக் கருமம் இதுவென எண்ணிக் 35 கூறாள் மறைப்ப ஊறுஅவள் நாடி உற்றியான் வினவ இற்றென இசைத்தனள்	உரை

	மற்றியாந் தீர்க்கும் மதுகை அறியேம் நயந்த நண்பின் நன்னர் நோக்கி் உடைஅழி காலை உதவிய கைபோல் 40 நடலை தீர்த்தல் நண்பனது இயல்பென உரத்தகை யாள உள்ளினேன் என்னத் திருத்தகு மார்வன் திறவதின் கிளப்பத்	உரை

	தாரணி மார்ப காரணம் கேண்மதி மெச்சார்க் கடந்த மீளி மொய்ம்பின் 45 விச்சா தரர்உறை உலகம் விழையும் திருமக னாநின் பெருமனைக் கிழத்தி வயிற்றுஅகத்து உறைந்த நயப்புறு புதல்வன் அன்னன் ஆகுதல் திண்ணிதின் நாடி மெய்ப்பொருள் தெரியும் மிடைதார் மன்னவ 50 பொய்ப்பொருள் நீங்கிய இப்பொருள் கேண்மதி உள்ளிய அசாஅஃது ஒளியின்று கிளப்பின்	உரை

	மஞ்சுசூழ் நெடுவரை விஞ்சத்து அடவித் திருமலர் கெழீஇய தெள்நீர்ப் படுவின் நருமதைப் பெயர்யாற்று ஒருகரை மருங்கின் 55 எண்ணரும் பருப்பதம் என்னும் மலைமிசை ஒண்நிதிக் கிழவன் உரிமையொடு இருந்துழிக்	உரை

	கண்அணங் குறூஉம் காரிகை நீர்மைப் பத்திரை மேனகை திலோத்தமை ஒருத்தி பத்திரா பதியோடு உருப்பசி அரம்பைமுதல் 60 பாடகம் சுமந்த சேடுபடு சேவடி நாடக மகளிர் நாலிரு பதின்மருள் பல்வளைப் பணைத்தோள் பத்திரா பதிஎனும் மெல்லியல் தன்னை வேந்தன் விடுக்கஅப்	உரை

	பணியொடு சென்று பனிமலர் பொதுளிய 65 ஆலங் கானத்து ஆற்றயல் மருங்கின் இணரும் தளிரும் இருஞ்சினைப் போதும் பிணர்படு தடக்கையில் பிறவும் ஏந்தி ஒண்ணுதல் இரும்பிடி ஒன்றே போலக் கண்அயல் கடாஅத்துக் களிவண்டு ஓப்ப	உரை

	70 மாறுதனக்கு இன்றி மறமீக் கூரி ஆறுதனக்கு அரணா அணிநலம் நுகர்ந்து மருப்பிடைத் தாழ்ந்த பருப்புடைத் தடக்கை செருக்குடை மடப்பிடி சிறுபுறத்து அசைஇ நறுமலர் நாகத் தூழ்முதிர் வல்லிப் 75 பொறிமலர் கும்பம் புதைய உதிர அஞ்சாப் பைங்கண்ஓர் வெஞ்சின வேழம் எழுவகை மகளிர் இன்பம் எய்தி அகமகிழ்ந் தாடும் அண்ணல் போல நின்ற இன்ப நேயங் காணா	உரை

	80 விழுநிதிக் கிழவன் விழையும் காதலின் நாடக மகளிர் நலத்தொடு புணர்ந்த பாடகச் சீறடிப் பத்தி ராபதி தான மகளிரொடு தண்புனல் யாற்றுஅயல் கானத்து ஆடிக் கடவா நின்றோள் 85 ஊழலர்ச் சோலைஊடு வந்துவிளை யாடும் வேழப் பிறவும் விழைதக்கு அதுவென உள்ளம் பிறழ்ந்ததை உள்ளகத்து அடக்கி	உரை

	வள்ளிதழ் நறுந்தார் வச்சிர வண்ணன் அடிநிழல் குறுகிய காலை மற்றென் 90 மனத்ததை இயைகென நினைத்தனள் செல்லா	உரை

	பிடிஎழில் நயந்து பெயர்ந்தனள் இவளென ஒன்றிய உறுநோய் ஓதியின் நோக்கிச் செயிர்த்த உள்ளமொடு தெய்வ இன்பம் பொறுத்தல் செல்லாது வெறுத்தனை போன்மென	உரை

	95 வேழம் நினைஇ வேட்கை மீதூர்ந்து ஊழ்வினை வகையின் உடம்பிட்டு ஏகி நன்றியில் விலங்கின் பிறவி நயந்துநீ கானஞ் செய்தது காரண மாக மலைக்கணத் தன்ன மாசில் யானையுள் 100 இலக்கணம் அமைந்ததோர் இளம்பிடியாகிப் பிறந்த பின்றைச் சிறந்துநீ நயந்த வேக யானையொடு விழைந்துவிளை யாடிப் போகம் நுகர்கெனப் போற்றான் ஆகிச் சாவம் மற்றவன் இடுதலுஞ் சார்ந்து	உரை

	105 தேவ வாய்மொழி திரியாது ஆகலின் நீடுபெறல் அரிதா நெடுங்கை விலங்கின் வீடுபெறல் யாதென விளங்கிழை வினவ	உரை

	அண்ணல் நல்தாள் அவந்தியர் கோமான் பண்ணமை வாரியுள் பண்ணுப் பிடியாப் 110 பற்றப் படுதி பட்ட பின்னாள் அலகை ஆகிய ஐம்பெருங் குலத்துக் கொலைகெழு செவ்வேல் குருகுலக் குருசில் உலகம் புகழும் உதயண குமரனைப் பிறைமருப் பியானைப் பிரச்சோ தனன்தமர் 115 சிறைகொளப் பட்டுச் செல்லா நின்றுழி	உரை

	மண்ணமை நெடுந்தோள் மறமாச் சேனன்குப் பண்ணமை பிடியாய் நீயும் அவற்றுள் யானை வித்தகர் தானத்தின் வடிப்ப நடையொடு நவின்ற காலை அவ்வழிப் 120 படையுடை வேந்தன் பனிநீர் விழவினுள் குடைகெழு வேந்தன் குருகுலக் குருசில் ஒண்நறுந் தெரியல் லுதயணன் ஏறப் பண்ணிச் செல்க பத்திரா பதியென	உரை

	வீர வேந்தன் விளங்கிழைக் குறுமகள் 125 வார்வளைப் பணைத்தோள் வாசவ தத்தையை ஆர்வ உள்ளத்து அவனுடன் ஏற்றி ஊரப் படுநீ ஓரிருள் எல்லையுள் உலப்பரும் நீளதர் தலைச்செல ஓடிக் கால கூடம் என்னும் வெந்நோய் 130 சாலவும் பெருக மேன்மேல் நெருங்கி விலக்குவரை நில்லாது வெம்பசி நலிய வீழ்ந்த காலை மேயவன் அத்தலை	உரை

	ஆய்ந்த உள்ளமொடு சேர்ந்தனன் ஆகி அஞ்சாது ஐம்பதம் நினைமதி நீயென 135 எஞ்சா தவணீ இயல்பினில் திரியாது சிந்தையொடு முடிந்தது காரண மாக ஊனமை விலங்கின் உடம்பவண் ஒழிய	உரை

	ஈனமில் யாக்கையோடு இவ்வழி வந்துநின் முன்னைப் பேரொடு பெண்ணுருவு எய்தி 140 இத்துணை வாழ்தியென்று உரைக்கப் பட்ட அன்ன தன்மையோஇ இறந்த ஆயிழை	உரை

	மன்னருள் மன்னன் நின்னருள் நிகர்க்கும் மாற்றுப காரம் மனத்திண் எண்ணி நிச்ச நிரப்பின் நிலமிசை உறைநர்க்கு 145 எச்சம் பெறுதல் இன்பம் ஆதலின் மற்றது முடிக்கும் முயற்சியோடு உற்றதன் வளநிதிக் கிழவனை வாழ்த்துவனள் வணங்கி அளவில் இன்பத்து ஆடலில் பணிந்து பெருவரம் பாகிய பொருவில் செல்வவோர் 150 சிறுவரம் வேண்டுவென் திரியாது ஈமென	உரை

	நிவந்த அன்பின் உவந்தது கூறெனக் விழ்ந்த சென்னியள் கைவிரல் கூப்பி வன்கண் உள்ளத்து மன்னர்க்கு ஒவ்வா அங்கவன் உள்ளமோடு டருண்முந்து உறீஇ 155 என்குறை முடித்தேன் இனியென் னாது துன்புறு கிளவியின் தொன்னலம் அழுங்கத் திருமலர் நெடுங்கண் டெண்பனி உறைத்தந்து அருமணி ஆகத்து அகலம் நனைப்ப எவ்வ உள்ளமோடு இரத்தல் ஆற்றான்	உரை

	160 தைவந் தளித்துத் தக்கது செய்தோய் படர்கூர் யாக்கையுள் பற்று விட்டகன்று இடர்தீர்ந்து இனியை ஆகவென் குறையெனக் கடவது கழித்த காவலன் தனக்கோர் மறுவில் சிறப்பின்ஓர் மகனை வேண்டுவேன் 165 பெறுதற்கு ஒத்த பிழைப்பிலன் ஆயினும் அறாஅ அருநிதிக் கிழவன் அதனை மறாஅது அருளென மடமொழி உரைப்பப் பெரிதவன் உணர்ந்து பெற்றனை நீஎனச்	உரை

	சொரிதரு விசும்பில் சோதமன் குறுகிப் 170 பாத்தில் பெருமைப் பரதன் முதலாச் சேய்த்தின் வந்தநின் குலமும் செப்பமும் வைத்த காட்சியும் வல்லிதின் கூறிச் சிதைவில் செந்நெறி சேர்ந்துபின் திரியா உதையண குமரன்கு உவகையின் தோன்றுமோர் 175 சிறுவன் வேண்டுமது சிறந்ததென்று ஏத்தப	உரை

	பின்னை மற்றவன் மன்னிய வேட்கையொடு விச்சை எய்தி வெள்ளிஅம் பெருமலை அச்சமில் ஆழிகொண்டு அரசுவீற்று இருத்தற்கு நச்சி நோற்றவோர் கச்சமில் கடுந்தவச் 180 சோதவன் என்னும் இருடி உலகத்துத் தேவ யாக்கையொடு போகம் எய்திய நிதான வகையின் நினைத்தினிது இருந்தனன்	உரை

	நாவலம் தண்பொழில் நலத்தொடு தோன்றிப் பாவம் நீக்கிய பரதன் பிறந்த 185 ஆய்பெருந் தொல்குடித் தோன்றி இப்பால் மாசில் விஞ்சையர் மலைஅகந் தழீஇ ஆழி உருட்டி என்வயின் வரூஉம் ஊழி இதுவென உணரக் கூறி	உரை

	ஆய வெள்ளத்து அவனை அழைத்தே 190 குறையா இருந்தவக் கிழவனை நோக்கி மன்னிய வத்தவன் தேவி வயிற்றுள் துன்னினை படுநாள் இன்னது ஆதலின் ................................................	உரை

	......................நூலவன் உரைப்ப மேலையம் பாற்கடல் வெள்ளேறு கிடந்த 195 வாலிதழ் நறுமலர் வைகறை யாமத்துக் கனவின் மற்றவன் கையில் கொடுத்து வினையின் எதிர்பொருள் விளங்கக் காட்டென இந்திரன் விடுத்த காலை வந்தவன் பைந்தளிர்க் கோதைப் பத்திரைக்கு அளிப்ப	உரை

	200 ஒள்அரி மழைக்கண் தேவியை உள்ளிநீ பள்ளி கொண்டுழிப் பரிவுகை அகல வெள்ளிய நறும்பூத் தந்தனள் விளங்கிழை ஆர்வ உள்ளம் உடையோர் கேண்மை தீர்வதன்று அம்ம தேர்ந்துணர் வோர்க்கே	உரை

	205 ஆயினும் அக்குறை முடித்தல் ஆற்றுவென் தானவள் தந்தனள் தளிரியல் ஆதலின் இதுவும் நன்னயஞ் சிறிதென அதனைத் தான்வெளிப் படாஅள் இன்னும் நுனக்கோர் வான்வெளிப் படூஉம் வாரி விழுப்பொருள் 210 தருதல் வேட்கை ஒருதலை உடையள்	உரை

	ஆனாக் கடுந்திறல் அண்ணல் அதனால் மேனாள் கிழமை விண்ணவர் மகளை மனத்தின் உள்ளி மந்திரம் கூறி நினைத்த பொழுதின் நின்முனர்த் தோன்றும் 215 தோன்றிய பின்னர்த் தோன்றலைத் தந்த மகனது வரவும் முறைமையின் உணர்த்துநீ அகனமர்ந்து உரைத்த வயாஅ அரும்பொருள் இற்றென உரைத்தலும் முற்றிழை தீர்க்கும் மற்றிது முடியாது ஆயின் மறித்தும் 220 வருவல் யானென ஒருபதங் கொடுத்துக்	உரை

	குறிகொள் மாற்றங் கொள்ளக் கூறிச் சென்றியான் வருவல் செம்மல் போற்றெனக் குன்றா நன்மொழி ஒன்றல பயிற்றிக்	உரை

	கடிகமழ் மார்ப கவலல் என்று 225 தொடியுடைத் தடக்கையின் தோழனைப் புல்லிப் பசும்பொன் பல்கலம் பல்லூழ் இமைப்ப விசும்பின் மின்என மறைந்தனன் விரைந்துஎன். 3. இயக்கன் போனது முற்றிற்று	உரை