மூலம்
	உரை   1. உஞ்சைக்காண்டம்   47. உரிமை விலாவணை                        பின்னுந் தானே மன்னவன் வினவ            மறுமொழி கொடாஅ மம்மர் கண்டவன்            உறுமொழி கேட்கு முள்ள மூர்தர      65    நெஞ்சி னஞ்சாது நிகழ்ந்தது கூறென்            றாருயிர்க் கபயங் கோமான் கொடுப்ப                (இதுவுமது)        62 - 66: பின்னுந்தானே.........கொடுப்ப   (பொழிப்புரை) மீண்டும் மன்னவன் வினவவும் மறுமொழி கொடாமைக்குக் காரணமான அவனது மனமயக்கத்தைக் கண்டு அரசன் அவன் கொணர்ந்துள்ள மிக்க மொழியைக் கேட்டற்குத் தன் நெஞ்சம் பெரிதும் அவாவி மீக்கூர்தலானே மீண்டும் "வராக ! நீ நின்னெஞ்சத்தே அஞ்சாமல் நிகழ்ந்ததனைச் சொல்லுக !" என்று தேற்றி அவ்வராகனது ஆருயிர்க்கு அபயம் அளித்தருளா நிற்றலாலே என்க.   (விளக்கம்) மம்மர் - மயக்கம். உறுமொழி - மிக்கமொழி. கோமான் - பிரச்சோதனன். அபயம் - அஞ்சற்க என்று ஒருவரைத் தேற்றிக்கூறும் அருண்மொழி.