மூலம்
	உரை   2. இலாவாண காண்டம்   2, கடிக்கம்பலை             பொலிந்த சும்மையொடு பொன்னணி மூதூர்           மலிந்தகம் புக்கபின் மண்பொறை கூரப்           பெறலரும் பெருங்கிளை இறைகொண் டீண்டி           இன்மகிழ் இருக்கை ஏயர் மகனொடு      5    தண்மகிழ் நெடுங்குழல் தத்தொளித் தாமத்து           மதிக்கவின் அழித்த மாசறு திருமுகத்           தணிக்கவின் கொண்ட ஐயரித் தடங்கண்           வனப்புவீற் றிருந்த வாசவ தத்தை           வதுவைச் செல்வம் விதியிற் கூறுவென்             1-9 ; பொலிந்த சும்மையொடு..,..,..விதியிற் கூறுவென்              ( 1 முதல் 9 வரை புலவர் கூற்று,)   (பொழிப்புரை)   இங்ஙனமாக ஆரவாரத்தோடு  உதயணன் வாசவதத்தையோடு சயந்தியின்கண் மகிழ்ச்சிவிக்குப் புகுந்த பின்னர், அவன் பெருங்கேளிர் நிலஞ்சுமக்கலாற்றாதபடி வந்து குழுமி உரையாநிற்ப, ஏயர் மரபினனாகிய அவ் வுதயணனுக்கும், குழல் முதலியவற்றையுடைய வாசவதத்தைக்கும் நிகழ்ந்த திருமணவிழாவின்பத்தை நூன்முறையானே கூறுவேன் கேண்மின்; என்று கொங்குவேளிர் கூறுகின்றார் என்க,   (விளக்கம்) இது நுதலிப்புகுதல் என்னும் உத்தி.     1.சும்மையொடு பொன் அணிபொலிந்த மூதூர் அகம் மலிந்து புக்கபின் என இயைத்துக்கொள்க. சும்மை-ஆரவாரம், பொன் முதலியவற்றால் ஒப்பனை செய்யப்பட்ட மூதூர் என்க, மூதூர் - ஈண்டுச் சயந்தி      2.அகத்தின்கண் மகிழ்ச்சி மலிந்து என்க. மண் - நிலம். பொறை - சுமை.     3. பெருங்கிளை - மிகுந்த உறவினர், இறைகொண்டு - தங்கி - ஈண்டு இறை கொள்ளாநிற்ப என்க,     4.இன்மகிழ் இருக்கை - இனிய மகிழ்ச்சிக்குக் காரணமான இருக்கை. ஏயர்மகன் - ஏயர் குலத் தோன்றலாகிய உதயணன்.     5. தண்மகிழ் - குளிர்ந்த மகிழமலர் (மாலையினையுடைய, ஒளிதத்துதாமம் என மாறுக. ஒளிதாவும் பொன்மாலையும் மணிமாலையும் என்க. மாசின்மையானே மதியின் கவினை அழித்த திருமுகம் என்க.     6. மதி-திங்கள். 7. திருமுகத்து அழகிற்கு மேலும் ,அழகாந்தன்மையுடைய கண்; "வனப்பின்மேலும் வனப்புடைத்தாகி " என்பர் மேலும், (மகத - 12 ; 63.)     7. ஐ - மென்மை, அரி-செவ்வரி. தடங்கண் - பெரிய கண்.     8. வனப்பு - உறுப்பெல்லாம் திரண்டவழி உண்டாவதோர் அழகு. வீற்றிருத்தலாவது, அழிவின்றி நிலைபெறுதல்.     9. வதுவைச்செல்வம்-திருமணவின்பம். வீதி- நூன்முறை கேண்மின் என்பது சொல்லெச்சம்.