‘அரச ! -மன்னனே !  ;  மனிதர், வானவர், மற்றுளோர்-
மக்களும், தேவரும், நரகரும் ஆகிய ;  இனிய மன் உயிர்க்கு -இனிமை
நிறைந்த நிலைபெற்ற உயிர்களுக்கு ; அற்றம் காத்து அளிப்பார்- கேடு
வாராமல்பாதுகாத்து அருள்புரிபவர் ;  இராமனின் சிறந்தவர் இல்லை-
இராமனைப் போலச்சிறந்தவர் மற்றொருவர் இல்லை ;  அனையது
ஆதலின் - இராமனது சிறப்புஅத்தன்மையதாக இருத்தலின் ; நிற்குஉறு
பொருள் அறியின் - உனக்குச்செய்தற்குரிய செயலை ஆராய்ந்தால் ;
புனித மாதவம் அல்லது - தெய்வத்தன்மையுடைய துறவறம்அன்றி ; 
ஒன்று இல் - மற்றொரு செயல் இல்லை ;’ எனப்புகன்றான் -
என்று சொன்னான் (வசிட்ட முனிவன்).

     ‘இராமனின் சிறந்தவர்’ என்பதில் இன் ஒப்புப் பொருளில் வந்தது.
ஒப்பவர் இன்மை கூறவே மிக்கவர் இன்மை பெறப்படும். இயற்றுதற்கு
அருமை பற்றித் துறவறம் ‘மாதவம்’ எனக் குறிக்கப்பட்டது.           40

தயரதன் மகிழ்ச்சி உரை