‘ஏவம் பாராய் - (என்) துன்பத்தைப் பார்க்கின்றாய் அல்லை;  இல்
முறை நோக்காய்- நற்குடிப் பிறந்த பெண்ணின் நடைமுறையையும்
கருதுவாய் அல்லை; அறம் எண்ணாய் -தருமத்தையும் நினைக்க மாட்டாய்;
ஆ என்பாயோ அல்லை - ஐயோ என்று இரங்குவாயும் அல்லை;
மனத்தால் அருள் கொன்றாய் - உன் மனத்தில் அருள் என்னும்
பண்பையே கொன்றுவிட்டாய்; என் ஆர் உயிர் - என்னுடைய அரிய
உயிரையும்;  நா அம்பால் உண்டாய் - உன் நாக்காகியஅம்பினால்
கொன்றாய்; இனி ஞாலம் பாவம் பாராது - இனி இவ் வுலகத்து மக்களால்
(பெண்கொலை)பாவம் என்று பாராமல்;  இன் உயிர் கொள்ளப்
படுகின்றாய் - உன் இனிய உயிரைக்கொள்ளப்படப் போகின்றாய்.

     பெண்ணிற்குரிய எந்த நற்பண்பும் இல்லாத உன்னை உலகத்தாரே
கொன்றொழிப்பர் என்கிறான்.ஏவம் - எவ்வம் என்பதன் விகாரம் மனத்தால்
அருள் - உருபு மயக்கம்.  உண்டாய் - தெளிவு பற்றிவந்தகால
வழுவமைதி.                                                  42