| 1636. | ‘இருள் அற்றிட உற்று ஒளிரும்
இரவிக்கு எதிரும் திகிரி
உருளத் தனி உய்த்து, ஒரு கோல் நடையின்
கடை காண் உலகம்
பொருள் அற்றிட முற்றுறும்
அப் பகலில் புகுதற்கு என்றோ,
அருளக் கருதிற்று இதுவோ?
அரசர்க்கு அரசே!’ என்னும். |
‘அரசர்க்கு அரசே!’ - சக்கரவர்த்தியே; இருள் அற்றிட உற்று
ஒளிரும்இரவிக்கு - இருள் ஒழியும்படி பொருந்தி விளங்குகின்ற
சூரியனுக்கு; எதிரும் திகிரி -ஒப்பாகிய ஆணைச் சக்கரத்தை;
உருளத்தனி உய்த்து - உலகெங்கும் செல்லும்படி ஏகசக்ராதிபதியாகச்
செலுத்தி; ஒரு கோல் நடையின் - ஒப்பற்ற செங்கோல் செலுத்தப்
படுதலின்; கடைகாண் உலகம் - யாதொரு இடையூரும் இன்றி முடிவு
அழியும்படி; முற்றுறும் அப்பகலில் - முடிவடைகின்ற அந்த
ஊழிக்காலத்தில்; புகுதற்கு என்றோ அருளக்கருதிற்று - செல்லும்படி
நுழைதற்காகவோ நீ அருள்கொண்டு செய்யக் கருதிய செயல்; இதுவோ? -
இதுதானோ; என்னும் - என்பாள். மக்களது வறுமை, அறியாமை இருளகல விளங்குதல், நாட்டின் எல்லா
இடங்களிலும் செல்லுதல்ஆகியவற்றால் சூரியனுக்கு ஒப்பானது ஆணைச்
சக்கரம் என்பதாம். உன் அரசாட்சியில் நலம்பெற்றஉலகம் பிரளயகாலத்து
அழியை அடையக் கருதியோ இத்தகைய செயலைச் செய்யக் கருதியது
என்றுதயரதனை நோக்கிப் புலம்பினள் கோசலை. 31 |