‘மைந்தா! - இராமா!; கேட்டு இருந்தேன்எனினும் - நீ காட்டுக்குச்
செல்வதைக் கேட்டுவைத்தும் இங்கிருந்தேன் ஆனாலும்;  கிளர்வான்-
ஒளிபடைத்தவானுலகத்தை; இன்றே அடையமாட்டேன்ஆகில்
அன்றோ - இன்றைக்கே சென்று சேராமல்இருந்தால் அல்லவா; என்கண்
வன்கண் - என்னிடம் கொடுமைத்தன்மை உளதாகும்;நீ காட்டே உறைவாய் - நீ வனத்தில் வசிப்பாய்;இக்
கைகேசியையும் கண்டு- இந்தக் கைகேயியையும் பார்த்துக்கொண்டு;
இந்நாட்டே உறைவேன் என்றால்-இந்த நாட்டிலேயே(நான்) வசிப்பேன்
ஆனால்; என் நன்மை நன்று - எனதியல்புநன்றாயிருந்தது;'என்றான்-