இராமன் தணிப்புரை  

     அவன் - இலக்குவன்;  ஆய்தந்து - ஆராய்ந்து;  அவ் உரை
கூறலும் -அந்தச் சொற்களைச் சொன்ன அளவில் (இராமன் அவனை
நோக்கி);  ‘ஐய! - தம்பி;  மறை தந்த நாவால் - வேதங்களைச் சொன்ன
நாக்கினால்;  நின்தன் வாய்தந்தனகூறுதியோ? -  உன் வாயில்
வந்தவைகளைக் கூறுகின்றாயோ, நீ தந்தது - நீஇப்பொழுது (உன் வாயால்)
தந்த சொல்; நெறியோர்கண் நிலாதது அன்றே? -நல்நெறியில்
நடப்பவர்கள் இடத்தில் நிற்கத்தகாத சொல் அல்லவா; ஈன்ற தாய் தந்தை
என்றால் - (உன் கருத்திற்கு  மாயாக நடப்பவர்) பெற்ற தாயும் தந்தையும்
ஆனால்;  அவர் மேல் சலிக்கின்றது - அவரிடத்தில் கோபிப்பது;
என்னோ?’ -  எப்படிப்பொருந்தும்.

     வேதத்தைக் கற்றுணர்ந்த இலக்குமணன்  ‘அன்னையும் பிதாவும்
முன்னறி தெய்வம்’ என்றுஅறிந்துள்ளவன்.  ஆகவே,  அன்னைக்கும்
தந்தைக்கும் மாறாக வாய்தந்த வார்த்தைகளைப் பேசுதல்நெறியற்றோர்
செயலாகும்  என்பது  இராமன் சொல்லியதாகும்.                    131