| 1913. | வந்த முனிவன், ‘வரம் கொடுத்து
மகனை நீத்த வன்கண்மை
எந்தை தீர்ந்தான்’ என உள்ளத்து
எண்ணி எண்ணி இரங்குவான்,
உந்து கடலில் பெருங் கலம் ஒன்று
உடைய நிற்கத் தனி நாய்கன்
நைந்து நீங்கச் செயல் ஓரா
மீகாமனைப்போல், நலிவுற்றான். |
வந்த முனிவன் - அங்கே வந்த வசிட்டன்; வரம் கொடுத்து
மகனை நீத்தவன்கண்மை - வரத்தைக் கொடுத்து மகனைப் பிரிந்த
கொடுமையை; எந்தை -தயரதன்; தீர்ந்தான் - நீங்கினான்; என -
என்று; உள்ளத்து -மனத்தில்; எண்ணி எண்ணி இரங்குவான் -
நினைத்து நினைத்து மனம்தளர்பவனாய்; உந்து கடலில் - அலை
மோதும் கடலில்; பெருங்கலம் ஒன்று உடையாநிற்க - பெரிய கப்பல்
ஒன்று உடைந்துவிட; தனி நாய்கன் - தனிப்பட்ட கப்பல்தலைவன்
இறந்துபட; செயல் ஓரா மீகாமனைப் போல் - தான் செய்வது இன்னது
எனத்தெரியாமல் திகைத்துத் தடுமாறுகின்ற மாலுமியைப்போல;
நைவுற்றான் - வருந்தினான். மன்னவன் உடல் மரக்கலம் - மன்னவன் மரக்கலத் தலைவன் -
வசிட்டன் மாலுமி என உவமைகொள்க. 74 |