உண்மை உணர்ந்த நகரினர் வருத்தத்தை வசிட்டன் ஆற்றுதல் 1923. | புக்கார், ‘அரசன் பொன்னுலகம் போனான்’ என்னும் பொருள் கேட்டார்; உக்கார், நெஞ்சம்; உயிர் உகுத்தார்; உற்றது எம்மால் உரைப்ப அரிதால்; ‘தக்கான் போனான் வனம்’ என்னும் தகையும் உணர்ந்தார்; - மிகை ஆவி அக் காலத்தே அகலுமோ, அவதி என்று ஒன்று உளதானால்? |
புக்கார் -. நகரிற் புகுந்த மக்கள்; ‘அரசன் பொன்னுலகம் போனான்’ என்னும் பொருள் கேட்டார் - தசரதன் தேவர் உலகம் சென்றான் என்கிற செய்தியைக்கேட்டு; நெஞ்சம் உக்கார் - மனம் உடைந்து; உயிர் உகுந்தார் - உயிர்சிந்தினார்கள்; உற்றது எம்மால் உரைப்ப அரிது - அவர்கள் அடைந்த துன்பம் எம்மால்சொல்லுதற்கு இயலாது; ‘தக்கான் வனம் போனான்’ - இராமன் வனம் சென்றான்; என்னும் தகையும் உணர்ந்தார் - என்கின்ற தன்மையும் அறிந்தார்கள்; மிகை ஆவி -எஞ்சி நின்ற உயிர்; அவதி என்று ஒன்று உளதானால் - உயிர் போகும் கால எல்லைஎன்று ஒன்று இருக்குமானால்; அக் காலத்தே அகலுமோ? - செய்தி கேட்ட அக்காலத்தேயேபோகுமா? (போகாது). உயிர் போவதற்கு வகுத்த கால எல்லையால் உயிர் தங்கியுள்ளதே அன்றி வேறன்று எனநகரமாந்தர் துயரம் கூறியபடியாம். ‘ஆல் ’அசை. அரசன் இறந்து போன செய்தி கேட்டு உகுந்தஉயிர் போக மிகுதி உயிர் இராமன் வனம் போனதறிந்தும் போகாமைக்குக் காரணம் அது நீங்கும்கால எல்லை என்ற ஒன்று விதியால் வகுக்கப்பட்டிருப்பதனால் தான் என்று கூறினார். 84 |