| 236. | என்று கொண்டு மா
தவன் இயம்பலும்,-
நின்று நின்று தான்
நெடிது உயிர்த்தனன்;
‘நன்று, நன்று!’ எனா
நகை முகிழ்த்தனன்;-
குன்று குன்றுறக்
குலவு தோளினான். |
மா தவன் - வசிட்டன்; முகிழ்த்தல் - மொக்குவிட்டு மலர்தல்,
அங்குச் சிரித்தான் என்பது பொருள்; தோளினான் - பரதன். 131-1 |