‘எண் தகு குணத்தினாய்! - எல்லாராலும்  நன்கு மதிக்கப்படுகின்ற
குணங்களைஉடையவனே!;  தாதை என்றலால் - (தயரதன் உனக்குத்)
தந்தை என்ற காரணத்தால்; புண்டரீகத் தனி முதற்கும் - தாமரை மலரில்
வீற்றிருக்கும் ஒப்பற்ற படைத்தற் கடவுளானபிரமனுக்கும்; போக்கு அரு -
செல்லுதற்கு அரிய;  விண்டுவின் உலகிடை -திருமால் உலகத்தில்;
விளங்கினான் - சென்று சேர்ந்து ஒளி பெற்றான்; நீசெய்வது உதவி -
மகளாகிய நீ தந்தைக்குச் செய்வதாகிய உதவி; இது அலது உண்டுகொல்-
இதுவல்லது இதன்மேல் வேறு  உண்டோ? (இல்லை என்றபடி).

     நினைக்கப்படுகிற குணங்கள் என்றுமாம். எட்டுக் குணங்கள் என்பாரும்
உளர். தந்தையை நற்கதியில் சேர்த்தல் மகன் கடமையாதலின், விண்டு
லோகத்தில் தயரதனை விளங்கவைத்தலின் மகனாற் பெறவேண்டியதைத்
தயரதன் பெற்றுச் சிறந்தான் என்றார். விளங்குதல் - ஒளியுடல் பெறுதல்.
பிரமனுக்கும் செல்லமுடியாத விண்டு உலகத்தில் விளங்கினான் என்று
கூறினார் ஏனும், பின்னர் மீட்சிப்படலத்து, “புண்டரீகத்துப் புராதனன்
தன்னொடும் பொருந்தி, அண்டமூலத்து ஓர் ஆசனத்து இருத்தினை, அழக!”
என்று (10070) தயரதன் கூறுமாறு கொண்டு ஏற்பப் பொருள் செய்க.     77