னாலும்வெகுண்டு கூறினாலும் அந்தந்தப் பயன்களைத் தந்தேவிடுகின்ற
நிறைமொழிகளையுடைமையாற்) பழுதுபடுதல் [தவறிப்போதல்] இல்லாத
நாவுடையானென்றுமாம்.

     'முழுதுணர்' என்னும் அடைமொழியை முந்தைக்குங் கூட்டலாம்;
அவரும் திரிகாலஞானியாதலால். பழமையுணர்த்துகின்ற 'முந்தை' என்ற
பண்புப்பெயர், இங்குப் பாட்டனுக்கு ஆகுபெயராம்.  முன் தந்தை யென்பது
முந்தையென மருவிய தென்பர் ஒருசாரார்:  தந்தைக்கு முற்பட்டவனென்பது
கருத்து:  பீஷ்மன் அருச்சுனனுக்குப் பெரியபாட்டனாவன்.  பற்குனன் -
பல்குந னென்ற வடசொல்லின் விகாரம்: பங்குனி மாதத்தில் உத்தரபல்குநி
[உத்தரம்] என்னும் நக்ஷத்திரத்திற் பிறந்ததனால், பல்குனனென்று
அருச்சுனனுக்குப் பெயர்:  இப்பெயர் தமிழிற் சிறுபான்மை பங்குனனெனத்
திரிந்தும் வழங்கும்.  தொழுது தொடையேவுதல் - இரண்டு பாதங்களிலும்
இரண்டு அம்புகளைச் செலுத்துவது.  'தொழா நின்று' என்னும்
நிகழ்காலவினையெச்சம், இங்கு 'தொழுது' எனத்திரிந்து நின்றது;
அம்புகளையேவி அதனால் தன்வணக்கத்தை யுணர்த்தின னென்பது கருத்து.
இருவரும் பெருமுதுகுரவ ராதலால், அவர்களைத் தொழுது தொடையேவினான்.
                                                          (244)

86.-துரோணர் அருச்சுனனையெதிர்த்தல்.

      கண்டுஉளம்மகிழ்தல்-தனது அந்தரங்கசிஷ்யனான அருச்சுனனது
திறமையையும் பணிவையும் நோக்கி.  இங்ஙனம் மனமகிழவும் அவனுடன்
பொருதற்குத் தேர்செலுத்தியது, துரியோதனனுக்காகச் சோற்றுக்கடன்
கழிக்கவேண்டுதலால்.                                       (245)

வேறு.

87.-அருச்சுனன்துரோணனைநோக்கிச்
சிலகூறத்தொடங்குதல்.