99.- துரியோதனனது பொறாமைவார்த்தை.

     (இ-ள்.) எந்தாய் - எமது தந்தையே! உன் பதம் யாஉம் - உனது
அரசாட்சி யுரிமையெல்லாவற்றையும், உதிட்டிரனுக்குஏ - தருமபுத்திரனுக்கே,
மன்பதையோடு - மக்கட்பரப்புடனே, வழங்கினை - கொடுத்திட்டாய்: அவன்
அன்புஅது இலா அனுசர் மதத்தால் - அவனுடைய அன்பு இல்லாத தம்பியரின்
செருக்கினால், என்பதம் இன்றுஏ அம்ம இறந்தது - எனது நிலைமை
இன்றைக்கே அந்தோ அழித்திட்டது! (எ -று.)-" என்றலும்" என அடுத்த
கவியோடு தொடரும்.

     இன்றே யிறந்தது - விரைந்துணிவும்பற்றிய காலவழுவமைதி. ஏ -
பிரிநிலை. அம்ம - இரக்கக்குறிப்பு.ஐ - அசை.                     (373)

100.-இரண்டுகவிகள் - அதற்குத் திருதராட்டிரன் கூறும் சமாதானம்.

     (இ-ள்.) என்றலும் - என்று (துரியோதனன்) சொன்ன வளவிலே,-
மைந்தனை- (தன்) மகனான அவனை நோக்கி,- (திருத