தற்கு. கைகொளா என்பதில், கை என்பது-தமிழுபசர்க்கம். இனிப்
பெய்யுங்குருதியை 'பெய்த குருதி' என்றது - இயல்புபற்றிவந்த காலவழுவமைதி;
தெளிவுபற்றிய தெனினுமாம். வய்யம் = வையம். கலவை -
(பலவகைவாசனைப்பொருள்களோடுங்) கலந்த சந்தனம். பின்னிரண்டடி -
தற்குறிப்பேற்றம். இக்கவி - பெரும்பாலும் தையச் சந்தத்தால் வந்தது.   (459)

50.- வீமன் சோற்றுவண்டியில் ஏறிச்செல்லுதல்.

    (இ-ள்.) துற்ற - மிகுதியாய்ப் பொருந்திய, பல கறி - பலவகைக் கறிகளை,
செற்றி - இடையிடையே இட்டு, அமலை செய் - பெருந்திரளாகச்செய்த, துப்பு -
சோறு, ஓர் இமம் கிரி ஒப்பு என - (வெண்ணிறத்தாலும் பெருவடிவாலும்)
இமயமலைக்குச் சம மென்று சொல்லும்படி,சற்றுஉம் இடன் அற மொய்த்த -
சிறிதும் வெற்றிடமில்லாதபடி நெருங்கப்பெற்ற, சகடு-வண்டியை, இருசக்ரம்
உருளைகள்-வட்டவடிவமான இரண்டுசக்கரங்கள், உய்க்க - இயங்கும்படி, பத்தி
பட - ஒழுங்காக, நிரை நிரை உற்ற - வரிசைவரிசையாய்ப் பொருந்திய, வலி
ஒத்த பகடுகள் - வலிமையில் ஒன்றுக்கொன்று சமமான கடாக்களை, கட்டினான்
- கட்டி,- நெற்றி மிசை- (அவ்வண்டியின்) முற்பக்கத்திலே, ஒரு கொற்றம் அடல்
அரி நிற்பது என - வெற்றியைத் தரும் ஓர் ஆண்சிங்கம் நிற்பது  போல, ஒளிர்
- விளங்கி நிற்கிற, பொற்பினான் - பொலிவையுடையவனானான்; (எ-று.)

     ஹிமகிரி - வடசொல். சகடு - ஸகடம்: பத்தி = பங்க்தி: வட சொல்லின்
விகாரங்கள். இரட்டையிரட்டையாய்ப் பலபகடுகள் கட்டினானென்பார் 'நிரைநிரை
பத்திபடக் கட்டினான்' என்றார், 'சக்கிர வுருளை' என்ற பாடம் சந்தத்திற்கு
முரணாம்.

     தத்த தனதன தத்த தனதன தத்த தனதன தத்தனா என்றது இதற்குச்
சந்தக்குழிப்பு.                                                 (460)

வேறு.

51.- வீமன் வனத்திற்சென்று பகனை நாடுதல்.

     (இ-ள்.) அடல்-வலிமையையுடைய, பரிதி - சூரியன், மண்டலம் கொள்
வடிவுடன் - வட்டவடிவத்தைக்கொண்ட (தனது) உருவத்துடனே, மண்ணில்
வந்தது என - பூமியில் வந்தமைபோல, மறுகினில் கண்ட கண்ட முனிகுலம்
அடங்க இரு கண் களிக்க வரு - வீதியிலே பார்த்தபார்த்த அந்தணர்கள் கூட்ட
மெல்லாம் இரண்டு கண்களுங் களிப்படையும்படி வருகிற, காட்சியான் -
தோற்றத்தை யுடையவனான வீமன்,-வெள் தரங்கம்என வீசு பேய்இரதம்விஞ்சு
கானம் நெறி மீது போய் - வெண்மையான அலைகள் வீசுவது போல்
தோன்றுகிற கானல்மிகுந்த காட்டுவழியிலே சென்று,-