கிற நுனியையுடைய கொடிய அம்பினால், பவரின் செறிய நிரைத்து உருளும் பல்
வாய் திகிரி பயில் இலக்கை - ஆர்களால் நெருங்க நிரைக்கப்பட்டு உருளுகின்ற
பலநுனிகளையுடைய யந்திரசக்கரத்திற் பொருந்திய இலட்சியத்தை, கவரின் -
எய்துதள்ளினால், செழு தார் புனைந்து - செழிப்பான மணமாலையை (அவனுக்கு)ச்
சூட்டி, அவனை நீ கடிது கைக்கொண்டிடு - அவனை நீ விரைந்து (கணவனாகக்)
கைக்கொள்வாய்,  என்றார்-என்று  (செவிலித்தாயர்) சொன்னார்கள்; (எ-று.)  (552)

வேறு.

48.-சில அரசர்கள் சோர்வுறச் சில அரசர்கள்
ஊக்கங்கொண்டு எழுதல்.

     (இ-ள்.) முத்தம் நகை - முத்துப்போன்ற பற்களையும், பவளம் இதழ் -
பவழம்போன்ற வாயிதழையும், குளிர் வெள் திங்கள் முகத்தாளை - குளிர்ந்த
வெண்ணிறமான பூர்ணசந்திரன் போன்ற முகத்தையுமுடைய திரௌபதியைநோக்கி,
கைத்தாயர் - செவிலித் தாய்மார், மொழிந்த காலை - (இவ்வாறு) சொன்னபொழுது,-
சிற் சில் வேந்தர் - (அந்தச்சுயம்வரசபையிலிருந்த) சில சில அரசர்கள்,
(அவ்வில்லின்வலிமையையும் இலக்கின் அருமையையும் ஆலோசித்து),  உணர்வு
அழிந்து -அறிவுஒடுங்கி, சித்திரம் ஒத்து- சித்திரப்பதுமை போன்றவர்களாய்
(செயலற்று), தம்தம் பைம் பொன் திகழ் அரி ஆசனத்து இருந்தார் -
பசும்பொன்னாற் செய்யப்பட்டுவிளங்குகிற தங்கள் தங்கள் சிங்காசனங்களில்
இருந்தபடியே இருந்தார்கள்; (இதுநிற்க); யானைபோல்வார்-யானைபோலக்
கொழுத்தவர்களாகிய, எத்தனைஎத்தனை வேந்தர்-எத்தனை  எத்தனை அரசர்கள்,
ஆசை கூர -(திரொபதியின்மேல்) ஆசை   மிகுதலால், அ தனுவின்
பெருமையைஉம் இலக்கத்துஉள்ள அருமையைஉம் கருதாமல் - அந்த வில்லின்
பெருமையையும்அக்குறியிலுள்ள எய்தலில் அருமையையும் ஆலோசியாமல்,
ஆண்மை கூறி -வீரவார்த்தை சொல்லிக்கொண்டு, யான் யான் என்று
எழுந்திருந்தார் - யான் யான்என்று சொல்லி (ஒருவர்முன் ஒருவர்)
எழுந்திருந்தார்கள்! (மிகப்பலர் எழுந்தனர்); (எ -று.)

     மதயானை களிப்புமிகுதியால் செய்வது தவிர்வது அறியாது அடக்கமின்றி
ஒன்றைச்செய்யத்தொடங்கி அழிவதுபோல, இவர்களும் வேட்கை விஞ்சுதலால்
ஆலோசியாமல் துணிந்தெழுந்து விற்றிறங்காட்டத்தொடங்கிப் பங்கப்படுதலால்;
'யானைபோல்வார்' எனப்பட்டார்.

     இதுமுதற் பதினைந்து கவிகள்-பெரும்பாலும் ஒன்றுஇரண்டு ஐந்து
ஆறாஞ்சீர்கள் காய்ச்சீர்களும், மற்றையநான்கும் மாச்சீர்களுமாகியகழிநெடிலடி
நான்குகொண்ட எண்சீராசிரியவிருத்தங்கள்.