(இ - ள்.)வெம் போர் வல் - கொடிய போரிலே வல்ல, காலகேயர்
எனும் பேர் திசை வைத்த - (காலகையின் மக்களாதலால் வந்த) காலகேயர்
என்னும் (தமது) பேரை எல்லாத்திசைகளிலும் பரவவைத்த, வீரர்-வீரர்கள்,-
பொன் காலும் மெய்யர் - பொன்னொளியைவீசும் உடம்புள்ளவர்;பொறி
கால் பொலம் குண்டலத்தர் - ஒளியை வீசுகின்ற பொன்னினாலாகிய
குண்டலங்களையுடையவர்;முன்-விரைந்து சென்று, காலனைஉம்-
யமனையும்,சமர் மோதி - போரில் தாக்கி, முருக்கும் - அழிக்கவல்ல,
மொய்ம்பர் - வலிமையையுடையவர்;மின் கால் படையர் - ஒளியை வீசுகிற
ஆயுதங்களையுடையவர்;விடம் காலும் விழியர் - (கோபமிகுதியால்)
விஷத்தை வெளிப்படுத்துகிற கண்களையுடையவர்;(எ-று.)    

     (இ - ள்.) வரு- (மாறிமாறி) வருகின்ற, மு பொழுதுஉம் - (காலை
நடுப்பகல் மாலைஎன்னும்) மூன்று காலங்களிலும், மறை அந்தணர் -
வேதம் வல்ல பிராமணர்கள், அம் கை-(தமது) அகங்கைகளால்
(சந்தியாவந்தனத்தில்) எடுத்துவிடுகின்ற, வாரி - (அர்க்கியப்பிரதான)
ஜலத்தை, உருமு புயல்போல் - இடியையுடைய மேகங்கள் (கடலினீரை
முகந்து பருகுதல்) போல, கவர்வோர் - பறித்துக்கொள்பவர்களும், முன் -
முன்னே, உக அந்தம் நாதன் - யுகமுடிவுகாலத்துக்குத் தலைவனாகிய
சிவபிரான், பொரு - போர்செய்து அழித்த, மு புரத்தில் உறை
தானவர்போலும் - திரிபுரத்தில் வசித்த அசுரர்கள்போன்ற, வீரர் -
வீரர்களும் ஆகிய, இரு முப்பதினாயிரம்வஞ்சகர் - வஞ்சனையையுடைய
அறுபதினாயிரவர்அசுரர்கள், இங்குஉம் - இவ்விரணியபுரத்திலும், உண்டு -
உளர்;(எ-று.)-ஆல் - தேற்றம்.

     வருமுப்பொழுது -ஒன்றன்பின் ஒன்றாகவருகின்ற பிராதஸ்ஸந்தியை,
மத்தியாஹ்நம், ஸாயம்ஸந்தியை என்னும் திரிகாலம்.  அந்தணர் - அழகிய
தண்மையை [குளிர்ந்தஅருளை]உடையவர் என, பிராமணர்க்குக்
காரணவிடுகுறிப்பெயர்:இனி, அந்தத்தை அணவுவார் - அந்தணர்:என்றது
- வேதாந்தத்தையே பொருளாக மேற்கொண்டுபார்ப்பார் எனினுமாம்.
சருவசங்காரகாலத்து அழித்தற்றொழில்செய்யுங்கடவுளாதலால், உருத்திரனை
'உகாந்தநாதன்' என்றார்.                                  (286)