ஒருநாள் கிருஷ்ணனைத்திருவயிற்றிற் கயிற்றாற்கட்டிஓருரலிலே பிணித்துவிட,
கண்ணன் அவ்வுரலையிழுத்துக்கொண்டு தவழ்ந்து அங்கிருந்த இரட்டை
மருதமரத்தின் நடுவேஎழுந்தருளியபொழுது, அவ்வுரல் குறுக்காய்நின்று
இழுக்கப்பட்டபடியினால்அம்மரங்களிரண்டும் முறிந்து விழுந்தவளவில், முன்
நாரத சாபத்தால் அம்மரங்களாய்க் கிடந்த நளகூபரன் மணிக்கிரீவன் என்னுங்
குபேரபுத்திர ரிருவரும் சாபந்தீர்ந்து சென்றன ரென்பது கதை;அத்தை
மகனைமைத்துனனென்பது முற்காலத்து வழக்கம்.  கண்ணனது தந்தையான
வசுதேவருக்குக் குந்தி உடன்பிறந்த முறையாதல் பற்றி, வீமன் கண்ணனுக்கு
மைத்துனனாவன். மைத்துனன், மன்னவன், வீமன், மருத்தின் மைந்தன் -
தன்மையிற் படர்க்கை.                                        (459)

123.-வீமனைஉருத்திரசேனன் அங்குவந்த
காரணம்வினாவ,வீமன் கூறினமை.

     (இ - ள்.)'ஐய-ஐயனே!நீ-, மாயவன் - மாயையுடையவனும், அற்புதன் -
ஆச்சரியகரமான குணஞ் செயல்களையுடையவனும்,நாதன் - (யாவர்க்குந்)
தலைவனும்,வையம் தாயவன் - உலகங்களைஅளவிட்டவனும் ஆகிய,
கண்ணன் - க்ருஷ்ணபகவானுக்கு, மைத்துனன் ஆகின் - அத்தைமைந்தனாவையானால், தனி - தனியே, ஏய வனத்தினில் வந்தது -
பொருந்தின இச்சோலையில்வந்திட்டது, என்கொல்-என்ன காரணத்தாலோ?'
என்றான்- என்று வினவினான்:(அப்பொழுது), தூயவன்- பரிசுத்தகுணமுடைய
வீமன், உற்றன யாஉம்-நடந்த செய்திகளையெல்லாம், தோன்றச்சொன்னான்-;

    அற்புதன்-அத்புதன்;கண்ணன்-க்ருஷ்ணன்:வடசொற்றிரிபுகள்.
வாமனனானதிருமால் பலிசக்கரவர்த்தியினிடம் மூவடி மண்பெற்றுத்
திரிவிக்கிரமனாகிஆகாயத்தையளவி வளர்ந்து, ஓரடியால் மண்ணையும்
மற்றோரடியால்விண்ணையும்அளந்து மூன்றாமடிக்காகஅவன் சொன்னபடி
அவன் தலைமேற்காலைவைத்துஅவனைப்பாதாளத்திலழுத்தி அடக்கினா
னாதலால்,'வையந்தாயவன்'என்றது.  தாயவன்-தா-பகுதி:இதுவே
உகரச்சாரியை பெற்றுத் தாவு என நிற்பது.  ஏய - ஏய் என்னும்
பகுதியடியாப் பிறந்த இறந்தகாலப் பெயரெச்சம்;ய் என்னும் இறந்தகால
இடைநிலைவரத்தனிக்குறிலைச்சாராதபகுதியீற்றுகரங் கெட்டது.        (460)

124.-வீமன் வேண்டியமலரை அவனுக்குக் கொடுத்து
அனுப்பிவிட்டு,உருத்திரசேனன் நிகழ்ந்த செய்தியைத்
தாதையிடங் கூறல்.