(இ -ள்.) சுந்தர கிரிகள் போலும் தோளினான் - அழகிய மலைகள்
போன்ற தோள்களையுடையவனான உத்தரன்,- அங்கு - அப்பொழுது,
தந்தைஉம் தான்உம் தனித்து இருந்து - விராடனும் தானுமாகத்
தனியிடத்தெயிருக்கையில், அடையலாரை - பகைவர்களை, முந்திய அமரில்
சென்று - முற்பட்ட யுத்தகளத்திற் போய், முனைந்து - எதிர்த்து, போர்
விளைத்த ஆறுஉம் - யுத்தஞ்செய்த விதத்தையும், வந்தவர் சாய்ந்த ஆறுஉம்
- எதிர்த்துவந்த அரசர்கள் தோற்றுப்போன விதத்தையும், மணி நிரை மீட்ட
ஆறுஉம் - அழகிய பசுக்கூட்டத்தை மீட்டுவந்தவிதத்தையும், தோன்ற
சொல்வான் - விளங்கச்சொல்பவனானான்; (எ - று.) - இதன் விவரத்தை,
அடுத்த கவியிலுங் காண்க.

      தமதுஅரண்மனையிற் பாண்டவர் இரகசியமாக அஜ்ஞாதவாசஞ்
செய்திருந்தமையையும், அவர்களில் அருச்சுனனே இப்போர்வென்றன
னென்பதையும் கூறுகின்றா னாதலின், தனித்திருந்து கூறுபவனானான்.  மணி
நிரை - மணிகள்கட்டிய பசுக்களுமாம்.  'சாய்ந்த ஆறு' என்றதில்;
மோகநாஸ்திரத்தாற் கீழேவிழுந்து கிடந்ததும் அடங்கும்.  கீழ் 101-ஆஞ்
செய்யுளில் "முடியடி படிக்கண் வீழ்த்தான்' என்றமை காண்க.  இருந்து =
இருக்க: எச்சத்திரிபு.                                          (296)

வேறு.

138.-மூன்றுகவிகள் -ஒருதொடர்: உத்தரன் விராடனிடத்துக்
கூறியதைத் தெரிவிக்கும்.

      (இ -ள்.) ஐய - தந்தையே! (பிருகந்நளை), உருப்பசி வெம் சாபத்தால்
பேடி ஆன உருவம் ஒழித்து - ஊர்வசியிட்ட கொடிய சாபத்தாற்
பேடியாய்க்கிடந்த செயற்கைவடிவத்தைப் போக்கி, அருச்சுனன் தன் உருவம்
கொண்டு - அருச்சுனனாகிய தனது இயற்கைவடிவத்தையடைந்து, பொருப்பு
அனைய கவி துவசம் தேர்மேல் - மலைபோன்றதும்
குரங்குக்கொடியுடையதுமான (தனக்குரிய) தேரின்மேலேறி, வண்ணம் பொரு
சிலை தன் கரத்து ஏந்தி - அழகிய போர்க்கு உரிய தனது காண்டீவவில்லைத்
தன்கையிலெடுத்துக்கொண்டு, புகுந்தபோது - (போர்க்களத்திற்) புகுந்தபொழுது,
அணி ஆகி நின்ற வேந்தர் - படைவகுத்து வந்துநின்ற பகையரசர்கள், செரு
புரவி இரவி எதிர் திமிரம் போல - போர்செய்யவல்ல  குதிரைபூண்ட
(தேரையுடைய) சூரியனை எதிரிற்கண்ட இருள்போலவும், திறல் அரி ஏறு எதிர்
கரியின் திறங்கள் போல - வலிமையுடைய ஆண்சிங்கத்தை