யாகக் கொணர்ந்ததனால், இவனுக்கு இப்பெயர் வந்தது; இனி, இதற்கு-
வெற்றியையே செல்வமாகக் கொள்பவ னென்றும் பொருள் கொள்ளலாம். பட்டது -
முறையே அடைந்த இன்பமும் துன்பமும் பி-ம்: தருமன்மாமகன்சேனை. (138)

30.-மறுநாள் சூரியோதய வருணனை.

     (இ-ள்.) 'அ நீலம் மேனியான் - நீலநிறமுள்ள திருமேனியையுடைய
அக்கண்ணபிரான், நென்னல் - நேற்று, நேமி ஆக - சக்கரமாக, அம் கையில்
கொண்டது - அழகிய (தனது) திருக்கையில் எடுத்துப் பிடித்தது, என்னையே-;
(ஆதலால்), இன்னமும்-, இன்றுஉம் - இன்றைக்கும், ஆகவத்து - போர்க்களத்தில்,
பொர - போர்செய்யும்பொருட்டு, தேடும் - (என்னைத்) தேடுவான்,' என்று
கொண்டுஎண்ணிஏ கொல்ஓ - என்று நினைத்துத்தானோ, வெய்ய ஏழ் பரி தேர்
விபாகரன் -வெவ்வியஏழு குதிரை பூண்ட தேரையுடைய சூரியன், தன் நெடு தனி
சயிலம் உம்பொலம் தபனியம் தட சயிலம் ஆக - தனது உணர்ந்தஒப்பற்ற
உதயகிரியும் அழகியபொன்மயமான பெரிய மகாமேருகிரியாகும்படி
[செந்நிறமடையுமாறு], மின் நெடுசெழு கதிர் பரப்பினான். விளங்குகிற நீண்ட
மிக (தனது) சிவந்தகிரணங்களைப்பரவச் செய்தான் [உதித்தான் என்றபடி];
(எ-று.)

     ஏதுத்தற்குறிப்பேற்றவணி. சூரியன் திருமாலினது சக்கராயுதத்தின்
அமிசமாதலால், இங்ஙனங் கூறினது. என்றுஎண்ணிக்கொண்டு கொலோ
எனமொழிமாற்றி யுரைப்பினும் அமையும். சைலம், தபநீயம், விபாகரன் -
வடசொற்கள், சைலம்-சிலாமயமானது: சிலை - கல். தபநீயம்-(நெருப்பில்)
தபிக்கப்பட்டு விளங்குவது; தபித்தல் - எரித்தல். விபாகரன் என்பது -
விசேஷமாகஒளியைச் செய்பவ னென்றும், விசேஷகாந்திக்கு இருப்பிடமானவ
னென்றும்பொருள்படும்; முறையே வி பா கரன் என்றும், வி பா ஆகரனென்றும்
பிரியும்: வி -விசேஷம், பா - பிரகாசம்.                            (139)

மூன்றாம்போர்ச்சருக்கம் முற்றிற்று.
----

நான்காம்போர்ச்சருக்கம்.

1.-கடவுள்வணக்கம்.