அபிமன் தான் அதிரத னாதலால், ஒருவனாகவே தன் தேர் குதிரை
சாரதிகளுக்கு அழிவுவராமற்காத்துப் பற்பலதேர்வீரரோடு பொருதன னென்பார்,
அதனை உபசாரவழக்காகத் தேரின்மேலேற்றி 'சென்றதேர்யாவையுந்
தன்னொருதேரினால் வென்று' என்றார். ஆண்மை - பராக்கிரமம்.         (27)

28.- அபிமன் சல்லியன்மீது அம்புசெலுத்துதல்.

     (இ-ள்.) சித்திரபானுவின் - (இருளையழிக்கிற) சூரியன் போல,
(விளக்கமுடையனாய்), சீறி முன் செல்லும் - கோபித்து எதிரில் வருகிற, அ மத்திர
ராசனை - அந்த மத்திரதேசத்தரசனான சல்லியனை, மித்திரர் செல்வம் ஆம்
விசயன் மா மதலை - நண்பர்க்குச் செல்வத்தையொத்த அருச்சுனனது சிறந்த
குமாரனான அபிமன், நீ வருக வருக என்று - 'நீ வருவாயாக வருவாயாக' என்று
(ஆதரந்தோன்ற) அழைத்து, அத்திரம் நால் இரண்ட - எட்டு அம்புகளை, அவன்
முகத்து அடைசினான் அச்சல்லியனது முகத்திற்செலுத்தினான்;  (எ -று.)

     சித்ரபாநு வென்னும் வடமொழிப்பெயர் - (ஆச்சரியகரமான) கிரணங்களை
யுடைவ னென்று பொருள்படும்: இச்சொல், அக்கினியையும் காட்டும். வருகவருக -
அடுக்கு, போரிலுள்ள உற்சாகத்தோடு விரைவையுங் காட்டும், நாலிரண்டு - சில
என்றமாத்திரம்: "நஞ்சீயர்செய்த வியாக்கியைகள் நாலிரண்டுக்கு" என்ற
விடத்துப்போல. செல்வம்போலச் சமயத்தில் சினேகிதர்களுக்குப் பலவாறு உதவுபவ
னென்பார், 'மித்திரர் செல்வமாம்' என்றார்; இது - விசயனுக்காயினும், அவன்
மதலைக்காயினும் அடைமொழியாம். மித்ரர் என்னும் வடசொல்லுக்கு -
அளவறிந்துகாப்பவரென்று பொருள்.                          (28)

29.- பின்னும் பாகனை அபிமன் வேலினால் மாய்க்க, சல்லியன்
கதையுடன்தேரினின்றிழிதல்.

இதுவும், மேற்கவியும் குளகம்.

     (இ -ள்.) தோள் இரண்டின்உம் - (அச்சல்லியனது) இரண்டு தோள்களிலும்,
நடு துளை பட - நடுவில் துவாரமுண்டாம்படி, ( இரண்டு அம்பு செலுத்தி), மீளஉம்
- பின்பு, பாகன்மேல் - (அச்சல்லியனது) சாரதியின்மேல், கொடியது ஓர் வீரம்
வேல்- கொடுமையையுடையதும் பராக்கிரமத்துக்கு உரியதுமான ஒரு வேலாயுதத்தை,
ஏவினான் - (அபிமன்) எறிந்தான் ; (அதனால் அப்பாகன் இறக்கவே தேர்
செலுத்துபவரில்லாமையால்), சல்லியன்-, நீளம் வெம் கதையுடன் - நீட்சியையுடைய
கொடிய கதாயுதத்துடனே, நீள்