போல - ஊழ்வினைபோல,-தட தோள் வீமன் தோள் வலியால் விலக்கஉம் -
பெரிதோள்களையுடைய வீமன் (தனது) புஜபலத்தால் தடுக்கவும்,(தடைப்படாமல்),அ
தொடைபோய்-அந்த அம்பு சென்று, வாசம் தொடைமிடை மார்பு அகம் அணு க-
பரிமளத்தையுடைய போர்மாலை நிறைந்த (அவனது) மார்பினிடத்தைச் சேர,- சுர
அரி தோள்கள் வாள் வலியால் அரிந்த பிரான் - தேவர்க்குப் பகைவனான
வாணாசுரனது தோள்களை ஆயுதத்தின் வலிமையால் அறுத்திட்ட கண்ணபிரான்,
கையில் வில்உம் வாளிஉம் வாகனம் உம் உடன் மாற்றுவித்தான் - (வீமனது)
கையிலுள்ள வில்லையும் அம்பையும் (அவனது) வாகனத்தையும் உடனே
நீக்குவித்தான்;(அதனால்), நாரணன் சாயகம் மிகஉம் நாணிற்று - (அந்த)
நாராணாஸ்திரம் (அவனைக்கொல்லுதற்கு) மிகவும் வெள்கிப்போயிற்று; நாள்
வலியார்தமை சிலரால் கொல்லல் ஆம்ஓ - ஆயுள் வலிமையுடையாரை
எவராலேனுங் கொல்லமுடியுமோ? (எ - று.)

     வீமனை நாராயணஸ்திரம் கண்ணன்செய்வித்த தந்திரத்தாற்
கொல்லாமலொழிந்த தென்ற சிறப்புப்பொருளை 'நாள்வலியார்தமைச்
சிலராற்கொல்லலாமோ' என்ற பொதுப்பொருள்கொண்டு விளக்கினார்;
வேற்றுப்பொருள்வைப்பணி. அன்றே-ஈற்றசை: தேற்றமுமாம்..       (658)

வேறு

42.-அசுவத்தாமன் பாசுபதமெடுக்கத் தொடங்கியபொழுது
வியாசன் வருதல்.

     (இ-ள்.) விட்ட வெம் பகழி-(அசுவத்தாமன்) பிரயோகித்த கொடிய
நாரயணாஸ்திரம், நாணி - வெட்கப்பட்டு, மீளுதலும் - திரும்பியவுடனே,-வில்லின்
வேதம் உணர் முனி மகன் - தநுர் வேதத்தையறிந்த துரோணாசாரியனது
புத்திரனான அசுவத்தாமன், வட்டம் வெம் சிலையின்மீது-வட்டமாக வளைக்கப்பட்ட
கொடிய வில்லின்மேல், பாசுபதம் வாளி வைப்பது - பாசுபதாஸ்திரத்தை வைத்துத்
தொடுப்பதாக, மனம் செயா - எண்ணி, முட்டவன்பினொடு நின்ற காலையில்-மிகக்
கொடுமையோடு நின்ற பொழுதில்,-வியாதன் என்று உரை கொள் முனிவரன் -
வியாசனென்று புகழ்பெற்ற சிறந்த இருடி, தொட்ட தண்டுஉம் மிதியடிஉம் ஆகி-
கையிலேந்திய பிரமதண்டமும் (பாதத்தில் தரித்த) பாதுகையு  முடையவனாய், உயர்
சுருதி வாய்மையொடு - சிறந்த வேதவாக்கியங்களுடனே [வேதவாக்கியங்களை
உச்சரித்துக் கொண்டு], தோன்றினான் - (அங்கு) எழுந்தருளினான்; (எ - று.)

     பாசுபதம் - பசுபதியை[சிவபிரானை]த்தெய்வமாகவுடையது. மிதியடி-
அடியினால்(கால்களினால்)மிதிக்கப்படுவதுஎனப் பொருள்படுங் காரணக்குறி.