எறிபவன் -(கதையை) எறிந்த அவன், விதிருண்டு - நடுக்கமடைந்து, பாரில்
விழஉம்-, நீதி நிருபன் - நியாத்தையுடைய தருமபுத்திரன்,- தனி - ஒப்பில்லாத,
விறல் உந்து- வலிமையோடு எறியத்தக்க, ஒரு வேல் கொடு - ஒரு வேலாயுதத்தை
எடுத்து,உருவ - ஊடுருவும்படி, எறிய - வீச,- (எ -று.)- "வேந்தர் வேந்தன்
வீழ்ந்தனன்"என மேலே முடியும்.

     குந்தி - வசுதேவருடன் பிறந்தவள்; கிருஷ்ணனுக்கு அத்தை; (இவளைத்
தந்தையான சூரன் தனதுநண்பனும் பிள்ளையில்லாதவனு மான
குந்தியென்பவனுக்குத் தத்துக்கொடுத்ததனால், இவளுக்குக் குந்தியென்று பெயர்:
பிருதை யென்பது, இவளது இயற்பெயர். பி -ம்: புனையுநிருபனும்.        (83)

வேறு.

84.- துரியோதனன் கீழ்விழக் கர்ணன் அவனையடுத்தல்.

     (இ-ள்.) ஆழ்ந்த பைங் கடலோடு ஒப்பான் - ஆழமான பசிய கடலோடு
ஒப்பவனாகிய, அங்கர் கோமான் - அங்கதேசத்தார்க்கு அரசனான கர்ணன்,-
'வேந்தர் வேந்தன் - ராஜராஜனான துரியோதனன், பாகுஉம் துரகம்உம் தேர்உம்
வீழ - சாரதியும் குதிரைகளும் தேரும் (முன்னமே) அழிய, மெய் தவா வேந்தன்
வேலால் - சத்தியந் தவறாத யுதிட்டிரராசனது வேலினால், வீழ்ந்தனன் - தரையில்
(பிறகு) விழுந்தான்; விதி சூழ்ந்தது கொல் - ஊழ்வினை (அவனைமுடித்தற்குச்)
சுற்றிக்கொண்டதோ? நமது-, கொற்றம் - வெற்றி, தாழ்ந்தது- தாழ்வடைந்தது,'
என-என்று எண்ணி, நடு தரிப்பு ஒன்று இன்றி - மனம் நிலைநிற்றல் சிறிதும்
இல்லாமல்[மனங்கலங்கி],அடுத்தனன்-(துரியோதனனருகில்)வந்துசேர்ந்தான்;(எ-று.)

     இதுமுதல் இச்சருக்கம் முடியுமளவுமுள்ள எட்டுக் கவிகள் -
பதினாகாம்போர்ச் சருக்கத்தின் 155 - ஆங்கவிபோன்ற அறுசீராசிரியவிருத்தங்கள்.
                                                             (84)

85.- அசுவத்தாமன் துரியோதனனை அடுத்தல்.

     (இ-ள்.) இவுளித்தாமா - அசுவத்தாமன்,- முன் படு தினத்தில் -
முந்தினநாளையுத்தத்தில், தந்தை முடிந்த -(தன்) பிதாவாகிய துரோணன்
இறந்ததனாலுண்டான, மெய் வருத்தத்தோடு - மன வருத்தத்துடன், கல்படு
புண்ணின் மீள தடிபடு கணக்கிற்று ஆக-