பொன் துகிலினொடு - முரசத்தை யெழுதிய அழகிய கொடிச்சீலையுடனே, பறியஉம்
- ஒடிபடவும், இவன் - கர்ணன், சண்ட தனு - உக்கிரமான வில்லை, உற
வளைத்தனன் - நன்றாக வளைத்தான்; (எ -று.)- அஞ்சம் - அக்ஷம் என்னும்
வடமொழித் திரிபு.                                              (181)

வேறு.

91.- தருமனும் அசுவத்தாமன் முதலியோர் சிறப்பித்துரைக்கத் திறம்பட
அம்பெய்தமை.

     (இ - ள்.) இவன்உம் - கர்ணனும், அவனை - தருமனை , புயம் உம்
உரம்உம் முழுக - தோள்களிலும் மார்பிலுந் தைக்கவும், துவசம் இடிய - கொடி
விழவும், மணி மொட்டு இரதம் - நவரத்தினங்களிழைத்த கொடிஞ்சியையுடைய
தேர்,ஒடிய - ஒடியவும், வரி வில் துணிய - கட்டமைந்த வில் துணிபடவும், நவ
நடைவய புரவி - ஒன்பதுவகை நடைகளையுடைய வலிமையையுடைய குதிரைகளும்,
விறல் வலவன் - வெற்றியைத்தருகிற சாரதியும், (ஆகிய இவற்றினது), மெய்
உடம்பில், புதைய - அழுந்தவும், நகு சரம் - விளங்குகிற அம்புகளை, நிரைத்து -
வரிசையாகத் தொடுத்து, ஒரு வில் - ஒருவில்லை, நடுஉற - நடுவிலே பொருந்த,
வணக்கினபின்- வளைத்தஉடனே,- அவன்உம் - தருமனும், இவனை - கர்ணனை,
பிறகு பொருது - பின்பு போர்செய்து, முன் மலைத்தபடி அடைய உம் - முன்னே
போர்செய்து (அவன்தன்னை) அழித்தபடி யெல்லாம், இ அடல் மிகு களத்தில் -
இவ்வலிமைபொருந்திய போர்க்களத்தில், அழித்தனன் - அழித்தான், என என்று,
உபநிடத வித்து முதல் - வேதாந்தத்தை அறிந்த அசுவத்தாமன் முதலிய அவனிபர்
எனைப் பலர்உம் - பூமியைக்காக்கிற அரசர்களெல்லாரும், உரம்உம் - அவர்கள்
வலிமையையும், அவர் கற்ற கலை உறுதிஉம் - அவர்கள் பயின்ற வில்வித்தையின்
வல்லமையையும், உரைத்தனர் - (சிறப்பித்துச்) சொன்னார்கள்; (எ - று.) -
உபநிடதம்- உபநிஷதம். உபநிடதவித்து - கிருஷ்ணனாகவுமாம். கர்ணனால்
தேரழியவேறோரிரதமிசைத் தருமன் ஏறிவந்தனனென்பதை மேற்கவியில்
அநுவாதமுகத்தாற்கூறுவர்.

     இதுமுதல் நான்குகவிகள் - பெரும்பாலும் ஒன்று மூன்று ஐந்து ஏழாஞ்சீர்கள்
கருவிளங்காய்ச்சீர்களும், மற்றை நான்குங் கூவிளங் காய்ச்சீர்களுமாகிய
எண்சீராசிரியச்சந்தவிருத்தங்கள். 'தனதனன தத்தனன தனதனன தத்தனன
தனதனனதத்தனன தனதனன தத்தனனா' என்பது, இவற்றிற்குச்சந்தக்குழிப்பு. (182)