திட்டத்துய்மன் மகரவியூகம் வகுத்துக் களத்து நிற்க,
வீடுமன் கிரவுஞ்ச வியூகம் வகுத்து

பயிலும் வெம் பாசறை, பாண்டவர் ஐவரும்
துயில் உணர்ந்து, அணி பசுந் துளப மால் அடி பணிந்து,
அயிலும் நஞ்சு அனைய போர் அடு களம் குறுகினார்,
சயில வெங் கட கரித் தானையும் தாமுமே. .

போகமும் தருமமே ஆன மெய்ப் புனிதனும்,
நாக வெங் கொடியுடை நாயகக் குரிசிலும்,
வேக வெம் படையுடை வேந்தரும், சேனையும்,
ஆகவம் குறுகினார், ஆரவம் பெருகவே.

பொரும் சமம் கருதி, ஆள், புரவி, தேர், போதகம்,
தெரிஞ்சு கொண்டு ஈர்-இரு திசையினும் செல்லவே,
பெருஞ் சனம்தன்னை, அப் பீடுடை வீடுமன்,
கரிஞ்சம் என்று உள்ள பேர் வியூகமும் கட்டினான்.

இருபக்கத்தாரும் மாறுபட்டுப் பொருதல்

இந்திரன் முதலிய இமையவர் தங்களால்
அந்தரம் இடன் அற, அரவு உளைந்து அலமர,
வந்து வந்து, இரு பெரும் படைஞரும் மாறுபட்டு,
உந்தினார்; முந்தினார்; ஒட்டினார்; முட்டினார்.

துரோணன் தேர் ஊர்ந்து வீமனோடு பொர, ஆசிரியனது
தேர்க்குதிரைகளையும் பாகனையும் அழித்தல்

பரவி நால் வித வயப் படைஞரும் சூழ, 'வாள்
இரவி நான், வெம் பகை இருளினுக்கு' என்று, தன்
புரவி நான்மறை எனப் பூண்ட தேர் தூண்டினான்,
விரவினான் வீமன்மேல், விற் கை ஆசிரியனே.

சிலை வரம் பெறு திறல் தேசிகன் சீறவும்,
நிலைபெறும் புகழினான் நெஞ்சின் அஞ்சலி செயா,
மலையினும் பெரிய தேர் வலவனும், புரவியும்,
தலை அறும்படி சரம் தனு வளைத்து, உதையினான்.

அப்பொழுது சல்லியன் வீரம் பேசி வர,
அவன் வீமனால் தேரோடும் எற்றுண்ணல்

சூழி வெங் கச, ரத, துரகத, நிருபரை
வீழ வெங் கணைகளால், மெய் துளைத்த அளவிலே,
தாழ நின்றிலன், எழில் சல்லியன்; 'தன்னொடே
தோழ! இன்று அமர் செய்க!' என்று, ஒரு திசைத்
                தோன்றினான்.

'வல்லை, வெஞ் சமர் செய வல்லை! நீ வருக!' என,
வில்லையும் துணி செய்து, வெல்ல வந்தவனையும்
தொல்லை வெங் கரி எனத் தேரொடும் தோள் மடுத்து,
எல்லை அம் புவியின்மேல் எற்றினான், வீமனே.

சல்லியன் தளர்வு கண்டு, துரியோதனன் சகுனி
முதலியோருடன் வந்து பொருதல்

சல்லியன்தன் பெருஞ் சலிவு கண்டு, 'அங்கையின்
நெல்லி அம் கனி இனி நேரலார் உயிர்' என,
பல்லியங்களும் எழ, பாந்தள் அம் பொற் கொடி
அல்லி அம் தெரியலான் அங்கு வந்து, அணுகினான்.

தோன்று அரித் துவசனும், சோகம் இல் பாகன் ஊர்
வான் தடந் தேரொடும், 'வருக!' எனச் சென்று, எதிர்
ஊன்றினான்-மைந்தரும், இளைஞரும், உயிரையே
போன்ற மைத்துனரும், வாள் நிருபரும், புடைவர

நின்று இரு சேனையும் நேர்பட, வேலினும்,
வன் திறல் வில்லினும், வாளினும், மலைவுற,
குன்றம் நேர் தோளினார் இருவரும் கொக்கரித்து,
ஒன்றினார், வில் வளைத்து ஒருவருக்கு ஒருவரே.

வீமன் கணைகளால் பலர் மடிய, துரியோதனன் முதலியோர்
வலி இழந்து பின்னிடுதல்

வரத்தின் முன் பெறு கதை வன்மையும் வின்மையும்
சிரத்தின் நின்று எண்ண ஓர் பேர் பெறும் சேவகன்,
சரத்தினும் கடுகு தேர்ச் சர்ப்பகேதனனை, அன்று,
உரத்தின் வெங் கணைகள் பட்டு உருவ,
                வில் உதையினான்.

விகன்னன் வீரர் பலருடன் வந்து, அபிமனோடு பொருது
தேர் இழந்து, சித்திரசேனன் தேரில் தத்தி ஏறுதல்

ஏய வரி சிலை வீமனொடு பொரு போரில்
                எனைவரும் வென்னிட,
மேய விழி இலையாய பதி தரு வீரர் பலரும்,
                விகன்னனும்,
ஆய முதிர் சினம் மூள, விரைவுடன் மீள வர,
                அபிமன்னுவும்
தூய வரி சிலை வாளிகொடு தன தேர்கொடு
                அவர் எதிர் துன்னினான்.

ஏனையோரை அபிமன் அம்பினால்
மொத்தி, விகன்னனது உடல்
சிதையுமாறு கணை தொடுத்தல்

மற்றை இளைஞரும், மைத்துனனும், மத மத்த
                கய பகதத்தனும்,
செற்ற விகனனும், முற்றும் இவனொடு செற்றி
                அமர் பொருகிற்றினார்;
வெற்றி அபிமனும் விற் கையுடன் அவர் விட்ட
                கணைகள் விலக்கி, மார்பு
எற்று கணை அனைவர்க்கும் அவர் அவர்
                எய்த்து விழ விழ, மொத்தினான்.

யாவரும் தம்தம் இருப்பிடம் புக, அபிமனைத்
தந்தைமார் தழுவிப் பாராட்டுதல்

அன்றை அமரினில் ஒன்றுபட அவர், அங்கம்
                அயர்வுறு பங்கம் ஏது
என்று மொழிவது? தம் தம் மனை உற எந்த
                நிருபரும் முந்தினார்;
வென்று பொரு முனை நின்ற அபிமனை விஞ்சும்
                உவகை கொள் நெஞ்சுடன்
சென்று தழுவினர், இந்து வர எழு சிந்து என
                மகிழ் தந்தைமார்.

படுகளக் காட்சிகள்

கோடு முதலொடு வாளிகளின் இற வீழ்வ
                பல கட குஞ்சரம்
காடு படு துளவோன் முன் வர விடு கஞ்சன்
                மழ களிறு ஒக்குமால்;
ஓடு குருதியினூடு வடிவு ஒரு பாதி புதைதரும்
                ஓடை மா
நீடு முதலையின் வாயின் வலி படு நீலகிரியை
                நிகர்க்குமால்.

சூரியன் மறைதலும் உதித்தலும்

இமையம் அணுகினன், விசயன் மதலையை, 'இன்றை
                அமர் இனி உங்களுக்கு
அமையும்' என, முதல்; அனிகம் அடையவும்,
                அணியும் அவனிபர் நால்வரும்,
தமையனொடு தம பதியின் அணுகினர், தங்க;
                விரைவொடு கங்குல் போய்,
சிமையம் அணுகினன், மீள, நனி இருள் சிதைய,
                உதய திவாகரன்.