(கணவனுடன்) மகிழ்ந்து, மத்திரிஎனும் - மாத்திரியென்கிற, கொடியவாள் கண்
விடம் அன்னாள் - கொடியவாள்போன்ற கண்களையுடைய
விடத்தையொத்தவள், முத்திரை உணர்ந்திலள் - (பாண்டுவுக்கு)
இறப்புக்குறிதோன்றியதை யறியாதவளாய், (இந்நிலை), முயக்கம் உறும் இன்பம்
நித்திரை கொல் ஆம் - தழுவுதலா லுண்டான இன்பவசத்தால் தோன்றிய
நித்திரைபோலும், என - என்று, நினைந்து-, அருகு இருந்தாள் -
சமீபத்திலேயிருந்தாள்;

     மத்திரி - குறுக்கல். மன்னவனிறப்புக்குக் காரணமானதனால்,
'விடமன்னாள்' என்றது.                                       (256)

102.- பின்புகணவன் இறந்தான்போலுமென்று மாத்திரி அரற்றுதல்.

     (இ-ள்.) 'செயிர்த்தவரை - பகைவரை, ஆவி கவர் - உயிரைக் கவர்கின்ற,
தீ உமிழும் வேலான் - நெருப்பைக்கக்குகின்ற வேற்படையையுடையவனான
பாண்டுராசன், (இத்துணைநேரமாயும்), உயர்த்திலன் - மூச்சுவிட்டானில்லை:
விழித்திலன் - கண்களைத் திறந்தானில்லை, உணர்ந்துஉம்  இலன் -
உணர்ச்சிபெற்றானுமில்லை, என்னா - என்றுகருதி, அயிர்த்தனள் -
(உயிரொழிந்தானோ என்று) சந்தேகித்தாள்: அழைத்தனள் அரற்றினள் -
கூவியழுதாள்: இரங்கா - இரக்கமிக்கு, நிலத்தின் உயர் வானம் இனிது என்பாள்
- மண்ணுலகில் தான்இருப்பதைவிட மேலிடத்துள்ள வானத்திற்செல்வதை
இனிதெனக்கருதுபவளாகி, வயிர்த்தனள்- (இறப்பதாகத்) தீர்மானங்கொண்டாள்;
(எ-று.)

     மாத்திரி ரிஷியின் சாபத்தை நினைந்து தடுக்கவும், வலியக் கூடிப் பாண்டு
உயிரிழந்தானாக, உணர்ந்த மாத்திரி கோவென்று கதறி யழுததாகப் பாலபாரதம்
கூறும்.                                                    (257)

103.- அரற்றொலிகேட்டகுந்தி புத்திரருடன் அங்குவருதல்.

    (இ-ள்.) புந்தி இலள் - (சாபத்தைப்பற்றிய) அறிவு இல்லாதவளாய், மன்றல்
பெறு - (கணவனோடு) சேர்க்கையைப்பெற்ற, பூவை - நாகணவாய்ப்
பறவைபோன்ற மாத்திரியின், குரல் - குரலை, கேளா - கேட்டு,- 'முந்திய -
முற்பட்டுநேர்ந்துள்ள, கடும்பழி - கொடிய சாபம், முடிந்தது கொல் - (இன்று)
பயனைவிளத்திட்டதோ?' என்னா - என்று சங்கைகொண்டு,- குந்திஉம் -
குந்திதேவியும், விரைந்து-, தன் குமாரரொடு - தன்புத்திரிருடனே, அந்தி
அரவிந்தம் என அணிகுலை முகத்தாள் - மாலைக்காலத்துத்தாமரை போல
அழகுகுறைந்த முகத்தையுடையவளாய், புக்காள் (அங்கு வந்து) சேர்ந்தாள்;
(எ-று.)                                                   (258)