வீடுமனும் விசித்திரவீரியனும், தங்கள் வளம் நகர் மன்னினார் - தங்களுடைய
வளப்பமுள்ள நகரத்தைச் சேர்ந்தார்கள்; (எ-று.)

     விந்தியமலையில் வசிப்பவளாதலால் வீரலட்சுமிக்கு 'விந்த்யவாஸிநீ' என்று
பெயர்: அச்சொல், விந்தையெனவரும்.                           (134)

127.- போரிற் சற்று முந்திய சாலுவனிடத்து மனஞ்சென்ற தறிந்து,
அம்பையை வீடுமன் அவனிடத்துப் போக்குதல்.

     (இ-ள்.) சமரில் - (எதிர்த்துப்பொருதபோது) அந்தப்போரில், முந்திய -
(சற்று)முற்பட்டவனான, சாலுவன்மேல்-, (அம்பை யென்பவள்,) மனம் - (தன்)
நெஞ்சம்,அமர நின்றது - பொருந்த நின்றதை, அறிந்த உழி - (வீடுமன்)
அறிந்தபோது,-அம்பையை- (அந்த) அம்பையை (நோக்கி, 'எமர்களுக்கு -
எம்மைச்சேர்ந்தோர்க்கு,இஃது -(பிறர்மீது மனஞ்செல்லுங்கன்னிகையைக்
கொள்ளுகின்ற) இது, இயற்கை அன்று- தகுதியன்று,' என்ன - என்றுசொல்லி,
அமர் அழிந்த அவனுழை போக்கினான் -போரில் தோற்ற அந்தச்சாலுவனிடமே
(அவளை) அனுப்பினான்; (எ-று.)

     சாலுவன் - சாலுவதேசத்து ராசன்: இவன்பெயர் பிரமதத்தனென்பது: இவன்
வீடுமனுடன் எதிர்ப்போரில் வலிமையிற்சற்று முந்தினா னென்க.           (135)

128.- அம்பிகை அம்பாலிகைகளைத் தன் தம்பிக்கு வீடுமன்
மணம்புரிவித்தல்.

     (இ - ள்.) 'எழிலால்- அழகினாலேற்ற, எம்பி ஏ - என்
தம்பிவிசித்திரவீரியனே, அம்பிகைக்குஉம்-, அம்பாலிகைக்குஉம்-, பதி -
கணவனாவான்,' என்று-என்றுசொல்லி, இசைவுஉற - (அவர்கள்)
மனஞ்சம்மதிக்க,தம்பிதன்னை-, தனஞ்சயன்தன் எதிர் - அக்கினிக்கு எதிரே,
வம்பினால் மிகு - நறுமணத்தினால்மிக்க, மா மணம்- சிறந்த கலியாணத்தை,
சேர்த்தினான் - நடப்பித்தான்; (எ-று.)                            (136)

129.- சாலுவன், பகைஞன் கவர்ந்த உன்னைக் கொள்ளே னென்றிட,
அம்பை மீண்டு வீடுமனைச் சார்தல்.