குமாரனென்பதை"பரதநாதவேதபரத்துவாசனென்பான், விரத வேள்விதன்னின்
மேனகையாலான, சுரததாது வீழ்ந்த துரோண கும்பந்தன்னில், வரதனொருவன்
வந்தான் வசிட்டமுனியோடொப்பான்" என்று ஆதிபருவத்தில் வந்தது
கொண்டும் அறியலாம்.                                        (371)

35.-இரண்டுகவிகள்-ஒருதொடர் : அநுமான் தன்னைத்
தெரிவித்தல்.

     (இ - ள்.)குந்தி கான்முளை- குந்தியின் குமாரனானஅந்தப்
பீமசேனன், கூறிய - சொன்ன, வாசகம் - வார்த்தையை, கேட்டு-, புந்தியால்
உயர் - அறிவினால்மேம்பட்ட, அஞ்சனைபுதல்வன்உம்-
அஞ்சனாதேவியின்புதல்வனானஅனுமானும், புகல்வான் - (பின் வருமாறு)
சொல்பவனானான்:-'சிந்துசீகரம் - (அலைகளின்மூலமாகத்) தெறிக்கின்ற
நீர்த்திவலைகளையுடைய,சிந்து - கடலை,முன் கடந்து-, செந் தீயால் -
(அரக்கர் தன் வாலிற் கொளுத்திய) செந்நிறத் தீயைக்கொண்டு,-உந்து-
மேலெறிகின்ற, வாள் வலி - வாட் படையின் வலிமையையுடைய, நிருதர் -
அரக்கருடைய, ஊர்-இலங்காபுரியை, ஒருங்கு - ஒருசேர, சுட்டவன்உம் -
எரியுமாறு செய்தவனும்,-(எ-று.)-'சிந்தைசெய்பவனும்'என்று மேலே
தொடரும்.

     கான்முளைஎன்பது - சந்ததி முளைப்பதற்குக்காரணமானது என்ற
காரணம்பற்றி, மகவைக் காட்டும்.  அநுமான் வீமன் என்ற இருவரும் வாயு
புத்திரராயினும், ஒருத்தர் குந்தியின் புதல்வரும், மற்றொருத்தர்
அஞ்சனையின்புதல்வரும் என்ற வேறுபாடு உடைமையால், அத்தன்மையை
இந்தச் செய்யுளில் விளக்கினார்.                            (372)

     (இ - ள்.)அந்த வார் சிலைஇராமனுக்கு அடிமை ஆய் - அவ்வாறு
(உன்னாற்புகழ்ந்து) கூறப்பட்ட நீண்ட வில்லையுடையஇராமனுக்கு
அடியவனாகி,என்றுஉம் - எப்பொழுதும், சிந்தையால் - மனத்தினால்,
அவன் திரு பதம் சிந்தை செய்பவன்உம் - அவனது திருவடிகளைத்
தியானஞ் செய்பவனும், உந்தை ஆகிய வாயுவுக்கு உற்பவித்தவன்உம் -
உனது தந்தையான வாயுதேவனுக்குப் பிறந்தவனும், இந்த வாழ்வு உடை
அனுமன்ஏ - இந்த வாழ்க்கையையுடைய அனுமானாகியநானே',என்றனன்
- என்று கூறினான்:(யாவனென்னில்),-இகலோன் - வலிமையையுடைய
ஆஞ்சனேயமூர்த்தி;