கொள்ளலாம்.  வல்லவாறு - நீதிக்கு உரியபடி; அல்லது, உனக்கு
விருப்பமானபடியென்றவாறு.  நண்பு கொண்டு என்பதை, வாழ்தியென்ப
தனோடுங் கூட்டலாம்.  உரிய - அரசுக்கு உரிய சுதந்திரமுள்ள எனலுமாம்.
முன் வாக்கியத்தில் அறமும் புகழும் ஆண்மையுமாம் என்பதும், பின்
வாக்கியத்தில் - புகழார் என்பதும் எதிர்மறைவகையால் தாமே ஏற்படும்.                                           (172)

113.-இதுவும், அடுத்தகவியும்- துரியோதனன் வார்த்தை:
'பாண்டவர்க்குப் பாகங்கொடேன்' என்று கூறுதல்.

     (இ -ள்.) என்று-, கேசவன் - கண்ணன், இயம்ப - சொல்ல, அங்கு
எதிர் - அவ்வார்த்தைக்கு எதிராக, இராசராசனும் - துரியோதனனும்,
இயம்புவான் - சொல்லுபவனாய்,- 'ஐவரும் - பஞ்சபாண்டவர்கள், அன்று -
அக்காலத்தில், சூதுபொருது - சூதாட்டமாடி, (அதில் தோற்று),
உரிமையாவையும் இழந்துபோயினர்கள் - (தங்களுக்கு) உரிய
பொருள்களையெல்லாம் கைவிட்டுச் சென்றார்கள்: இன்று - இப்பொழுது, நீ -,
விரகின் - தந்திரமாக, மீளவும் - மறுபடி, கவர - (அப்பொருள்களை
என்னிடத்தினின்று) பறிக்க, எண்ணின் - நினைத்தால், நான் அவரில்
எளியனோ - நான் அவர்களைக் காட்டிலும் (வலிமை முதலியவற்றிற்)
குறைந்தவனோ? அவர் - அப்பாண்டவர், இன்னமும் - இனிமேலும், கானில்
சென்று - காட்டிற்போய், திரிவது -  அலைய வேண்டுவதே, உறுதி -
(அவர்களுக்கு) நன்மை தருவதாம்', என்று - என்று சொல்லி, நனி சீறி -
மிகக்கோபித்து,- (எ - று.) - 'கழற' என மேல் 115 - ஆங் கவியோடு
குளகமாகத் தொடரும்.

     அங்கு- அப்பொழுது என்றும், அவ்விடத்தில் என்றும், அவரில்
எளியனோ - அவர்கள்போல எளிதிற் கவர்ந்துகொள்ளத் தக்கவனோ?
என்றும் உரைப்பாரும், நனி சீறி என்று இயம்புவான் என இயைத்து
முடிப்பாரும் உளர்.  இரண்டாம் அடியில் நன்று எனப் பிரித்தல் மோனைத்
தொடைக்குப் பொருந்தாது.                                   (173)

     (இ -ள்.) நீ வெறுக்கில் என் - நீ (என்னை) வெறுத்தாலென்ன? இருந்த
மன்னவர் திகைக்கில் என் - இங்கிருந்த அரசர்கள் (இது என்னவென்று)
பிரமித்தாலென்ன? பல நினைக்கில் என் - (நீயும்