(இ -ள்.) (இவ்விதுரன்), வன்பினால் அவனி வௌவ என்று கொல் -
பலாத்காரமாக (எனது) இராச்சியத்தைப் (பாண்டவர்)
பறித்துக்கொள்ளவேண்டுமென்று கருதியோ? என் மனையில் உண்டியை
மறுத்தவன் தன் பதாகினியோடு இனிது அருந்தும் வகை தன் இல் இன்
அமுதுஇயற்றினான் - எனது வீட்டில் உணவு கொள்ளுதலை யொழித்த
கண்ணன்தனது சேனையுடனே இனிமையாக உண்ணும்படி தனது வீட்டில்
(அவனுக்கு)இனிய நல்லுணவை அமைப்பித்தான்; (இவன்), என் பிதாவொடு
பிறந்தும் -எனது தந்தையுடனே ஜனித்தும், இன்று அளவும் என் கை ஓதனம்
அருந்தியும்- இன்றைத்தினம் வரையிலும் எனது கையால் அளிக்கப்பட்ட
அன்னத்தைப்புசித்தும், அன்புதான் உடையன் அல்லன் - (என்னிடத்து)
அன்புடையவனல்லன்; (ஆதலால்), என்பகை தனக்கும் உற்ற பகை
அல்லனோ- எனக்கு நேரிற் பகைவனாக வுள்ளவனினும் (மறைந்து
உட்பகைவனாகவுள்ளஇவன்) மிகுந்த பகையாளியல்லனோ? (எ - று.)

    "பழுதெண்ணு மந்திரியிற் பக்கத்துட்டெவ்வோ, ரெழுபது கோடியுறும்"
என்ற நீதியைக் கருதி, அகப்பகையான இவன் புறப்பகையினுங்
கொடியனென்றான்.  இனி, 'என்பகை தனக்கும் உற்றபகையல்லனோ'
என்பதற்கு - எனக்குப் பகைவனாகவந்த கண்ணனைத் தனக்கும் பொருந்திய
பகைவனாக (என் மனிதனான இவ்விதுரன்) பாவிக்கவேண்டுவது
கடமையன்றோ? என்ற கருத்துப்பட உரைப்பாருமுளர்.   வௌவ - அகரவீற்று
வியங்கோள்.  உண்டி - உண்ணப்படுவது.  பதாகிநீ என்னும் வடசொல்லுக்கு
-கொடியை யுடையதென்று பொருள்; பதாகா - கொடி.  யுதிட்டிரன் முதலிய
ஐவர்க்குப் பாண்டு சொந்தத் தந்தையல்லனெனக் கீழ்க் கூறினனாதலால்,
விதுரனை அவர்கள் தந்தையோடு பிறவாமல் தன் தந்தையோடு மாத்திரம்
பிறந்தவனாகப் பேசினான்.  கையோதனம் என்றது, சுதந்திரத்தை நன்கு
விளக்க.                                                   (187)

     (இ -ள்.) (தாசிகள்), இயைந்த பொருள் பற்றி - (ஒருவன்) மனமிசைந்து
கொடுத்த செல்வத்தைக் கைப்பற்றிக்கொண்டு, ஒருவனுடன் - அவ்வொரு
புருஷனுடனே, முதல் விழைந்து இன்பு உற முயங்கினும் - (அப்பொருள்
காரணமாக) முதலில் விரும்பி இன்பம் மிகக் கூடியிருந்தாலும், (பின்பு), வேறு
ஒருவன் அதிகம் என்ற பொருள் தரின் - வேறொரு புருஷன் அதனினும்
மிகுதியான செல்வத்தைக் கொடுத்தால், அவனையே ஒழிய அறிவரோ-
அவ்விரண்டாமவனைத் தவிர (முன்னவனை ஒரு பொருளாக)
மதிப்பார்களோ?[மதியார்]; பொது மடந்தையர் தமக்கு மண்ணில்
இது புதுமை